ตอนที่ 5 ยิ่งใกล้..ยิ่งหวั่นไหว

 เช้าวันต่อมา...

  "อัศวิน" พา "นาริน" ออกมาเที่ยวกันตั้งแต่เช้า ตามสัญญาที่ให้กันไว้ เขาพาสาวน้อยไปดูและแนะนำสถานที่ต่างๆ โดยรอบภายในฟาร์มวัวนมแห่งนี้ ยาวไปจนถึงท้ายไร่แสงตะวัน ตลอดการเดินทาง "นาริน" สนอกสนใจ และแสดงท่าทีตื่นเต้น ดีอกดีใจ เป็นอย่างมากที่ได้มาสัมผัสธรรมชาติที่แสนงดงามภายในฟาร์มวัวนมชื่อดังแห่งนี้ มันกว้างใหญ่สุดลูกหูลูกตา เกินคำบรรยายจริงๆ ทุกอย่างภายในไร่ก็จัดตกแต่งเป็นอย่างดี อย่างใส่ใจ ดอกไม้ ต้นไม้ ก็เป็นระเบียบเรียบร้อย บรรยากาศก็สดชื่น งามตา สบายใจจริงๆ เลย ยิ่งได้มาเยือนในสถานที่ ที่ใฝ่ฝันไว้ว่าสักวันหนึ่งจะต้องมาเยือนให้จงได้ด้วยแล้ว ก็ยิ่งทำให้หัวใจดวงน้อยๆ เบิกบานใจเป็นอย่างมาก "นาริน" มองสายธารน้ำขนาดใหญ่ตรงหน้า ด้วยความตื่นตาตื่นใจ และชื่นชมเป็นอย่างมาก หากได้ลงไปดำผุดดำว่ายในสายธาราแห่งนี้ ก็คงจะดีไม่น้อย

 “ถ้าได้ลงเล่นคงเย็นฉ่ำอุราน่าดู”

 หญิงสาว กล่าวแผ่วเบา ราวกับว่าละเมอ เธอหันไปมอง "อัศวิน" ด้วยรอยยิ้มสดใส ดวงตากลมโต ที่มองมานั้น ออดอ้อนในที่ ที่ส่งมาที่เขาจนวาววับทอประกายเคลิบเคลิ้มชวนฝันกันเลยที่เดียว ทำเอา "อัศวิน" ที่ถูกจ้องมองอยู่นั้น อดที่จะหวั่นไหวในหัวใจไม่ได้เลย ที่ได้เห็นถึงความน่ารักสดใสเป็นธรรมชาติของ "นาริน" ในอีกแง่มุมนึงในวันนี้..

 “พี่วินขาาา รินขอลงเล่นน้ำหน่อยได้รึเปล่าค่ะ"

 หญิงสาวกล่าว ด้วยคำพูดที่หวานหยดย้อยที่สุด และดวงตาที่สว่างไสวเป็นประกาย

 “อืม ได้สิแต่น้องรินต้องเล่นน้ำอยู่แถวนี้นะครับ ห้ามไปไหนไกลหูไกลตาพี่ เด็ดขาด! เลยนะเข้าใจไหมครับ”

 "อัศวิน" พูดกำชับด้วยความเป็นห่วงในที และปรารถนาดีจากใจจริง

 “รับทราบค่ะ เจ้านายยย คริคริคริ รินจะเล่นน้ำอยู่แถวนี้แหละค่ะ ไม่ไปไหนไกลแน่นอน พี่วินไม่ต้องเป็นห่วง รินขอตัวไปเปลี่ยนชุดก่อนนะค่ะ”

 สาวน้อย กล่าวพร้อมรอยยิ้มสดใส ดวงตาซ้อนความซุกซนเอาไว้ไม่มิด

 “ได้จ้ะ ไปเปลี่ยนชุดเถอะ เปลี่ยนชุดเสร็จแล้ว เรียกพี่นะครับ”

 “ได้ค่ะ พี่วิน ขอบคุณมากนะค่ะ”

 สาวน้อย ตอบรับแบบอมยิ้มเล็กๆ ก่อนที่ "อัศวิน" จะเดินไปหลบอยู่หลังต้นไม้ใหญ่ และหันหลังให้กับ "นาริน" เพื่อให้สาวน้อยเปลี่ยนชุดได้สะดวกยิ่งขึ้น สาวน้อยหยิบชุดที่ตัวเองได้เตรียมเอาไว้แล้วตั้งแต่เมื่อวาน เอาออกมาจากกระเป๋า ก่อนจะรีบถอดชุดเดิมที่สวมใส่อยู่นั้นพับเก็บเข้าไปแทน และรีบผลัดเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ในทันที ใช้เวลาไม่นานนัก หญิงสาวก็อยู่ในชุดใหม่ด้วยเสื้อกล้ามพอดีตัวสีขาว กับกางเกงยีนส์ขาสั้นสีน้ำเงินเข้ม พับขอบขาเล็กน้อยแบบเก๋ๆ กางเกงยีนส์นั้นสั้นเหนือเข่าขึ้นมามากอยู่เหมือนกัน เผยให้เห็นความงดงามของเรียวขาขาวผ่องน่ามอง น่าสัมผัสนั้น เสื้อกล้ามที่เธอสวมใส่อยู่นั้นก็รัดรูป ทำให้เห็นทรวดทรงองค์เอว และขนาดของทรวงอกอวบคัพ C เห็นจะได้ภายใต้เสื้อบางเบานั้นอย่างชัดเจน

 "นาริน" ไม่ตั้งใจและไม่ได้คิดอะไรมากหรอกนะ กับเสื้อผ้าที่สวมใส่ในวันนี้ และไม่ได้จะใส่ชุดนี้มายั่วยวนใครด้วย แต่มันเป็นเรื่องปกติของเธอ สำหรับวันสบายๆ เพราะเธอได้ใช้ชีวิตอยู่ที่ต่างประเทศมาตลอดหลายปี ตั้งแต่เธออายุได้เพียงสิบหกปีเท่านั้น จนกระทั่งตอนนี้เธอก็ยี่สิบสองปีแล้ว ทำให้เธอติดแต่งตัวด้วยชุดที่มันเปิดเผยเน้นรูปร่างก็ถือว่าปกติทั่วไปนะ อีกทั้งวันนี้เธอก็ตั้งใจไว้แล้วว่าจะมาเล่นน้ำแน่ๆ เธอจึงเลือกชุดนี้ออกมาสวมใส่ ก็คงไม่น่าเกียจอะไร หรือแปลกอันใดหรอกนะ สาวๆ ทั่วไปเขาก็ใส่กันไม่ใช่เหรอ..

 “พี่วินค่ะ หันมาเถอะค่ะ รินเปลี่ยนชุดเสร็จเรียบร้อยแล้วล่ะค่ะ”

 หญิงสาวตะโกนเรียก "อัศวิน" ก่อนที่ชายหนุ่มจะค่อยๆ หันมาทางต้นเสียงของเธอ และเขาก็ต้องตกตะลึงไป 3 วิ หน้าแดง หัวใจเต้นแรง เมื่อเห็นชุดที่ "นาริน" สวมใส่อยู่นั่นเอง เธอจะรู้บ้างไหมหนอ ว่าเธออยู่ในชุดแบบนี้แล้วมันช่างดูเซ็กซี่ เย้ายวนใจมากมายเหลือเกินแล้ว เลือดในกายของเขากำลังสูบฉีดขึ้นมากระทันหัน

 “พี่วินค่ะ เดี๋ยวรินจะลงเล่นน้ำแล้วนะค่ะ พี่วินจะไม่ลงเล่นน้ำด้วยกันหน่อยเหรอค่ะ”

 "อัศวิน" เดินเข้ามาใกล้ๆ สาวน้อยร่างบางราวกับว่าละเมอ ด้วยหัวใจที่สั่นไหว นานมากแล้วที่เขาไม่มีอาการวูบวาบเช่นนี้มาก่อน ไม่ๆๆ เราต้องไม่คิดอะไรบ้าๆ แบบนั้นนะเว่ยยย ไม่หวั่นไหวสิวะ "ไอ้วิน" ท่องเอาไว้ น้องสาว น้องสาว น้องสาว เข้าใจไหมว่ะ!! ชายหนุ่มกำชับกับตัวเองอย่างหนักหน่วง

 “พี่วิน พี่วินค่ะ เป็นอะไรไปหรือเปล่าค่ะ ทำไมหน้าแดงจังเลย ไม่สบายตรงไหนรึเปล่าค่ะ”

 "นาริน" พูดขึ้นก่อนจะสาวเท้าเดินเข้าไปหา พ่อเลี้ยงหนุ่มร่างใหญ่ใกล้ๆ หญิงสาวยื่นหลังมือไปแตะที่หน้าผากของ "อัศวิน" กลัวว่าเขาจะไม่สบายขึ้มมา เธอเป็นห่วงเขามากจริงๆ

 “อืมมม ตัวก็ไม่ร้อนนี่ค่ะ”

 “พี่ พี่ไม่เป็นอะไรจ้ะ น้องรินลงไปเล่นน้ำก่อนเถอะ พี่จะนั่งคอยอยู่แถวๆ นี้แหละครับ”

 พ่อเลี้ยงหนุ่ม กล่าวด้วยน้ำเสียงสั่นๆ พยายามหักห้ามความรู้สึก ของตัวเองอย่างเต็มที่

 “ถ้าอย่างงั้น รินขอลงไปเล่นน้ำก่อนนะค่ะ”

 หญิงสาวกล่าวอมยิ้มเล็กน้อย ก่อนจะเดินลงไปในน้ำ และแหวกว่ายสัมผัสน้ำ ที่เย็นชุ่มฉ่ำและใสสะอาด ที่อยู่ตรงหน้าของเธอทันที อย่างอดใจไว้ไม่อยู่อีกต่อไปแล้ว

 “พี่วินค่ะ น้ำเย็นสดชื่นมากๆ เลยล่ะค่ะ พี่วินไม่เปลี่ยนใจลงมาเล่นน้ำด้วยกันแน่นะค่ะ”

 หญิงสาว ถามเสียงดังด้วยรอยยิ้มสดใสชวนมอง

 “ไม่ล่ะจ้ะ พี่ขอนั่งคอยอยู่ตรงนี้ดีกว่านะ น้องรินเล่นน้ำให้สนุกเถอะครับ พี่คอยได้ครับผม”

 "อัศวิน" พูดจบก็ทอดสายตาไปมองหญิงสาวตรงหน้าด้วยความเอ็นดู ในความน่ารักสดใสของเธอคนนี้

 "นาริน" ว่ายน้ำไปมา ในสายธารน้ำที่ใสสะอาดแห่งนี้ ราวกับเป็นนางเงือกก็ไม่ปาน ด้วยความสำเริงสำราญใจเป็นที่สุด

  โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะค่ะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะค่ะ