ตอนที่ 3 ค่าตอบแทน

     “ลูกพี่ฉลาม” ได้ฟังไอ้เพชรพูดแบบนี้ เขาก็สบายใจหายห่วงไปได้บ้าง แล้วก็หัวเราะไปพร้อมกันกับลูกน้องคนโปรด บอกสั่งงานอย่างสบายอารมณ์ แต่มีความจริงจังปนอยู่ด้วย

     “ผมจะถือว่าเป็นคำชมนะครับ มาเถอะลูกพี่มาดูสินค้ากัน อยู่ท้ายรถครับ พี่ฉลามมาตรวจดูก่อนว่าถูกใจ พอใจในสินค้านี้ไหม จะได้จัดการค่าเหนื่อยส่วนที่เหลือของผมกัน ผมจะได้ไปแสวงหาโชคสักหน่อย คันไม้ คันมือมาหลายวันแล้ว”

     “ไอ้เพชร” พูดเชิญชวนให้ลูกพี่ฉลามไปดูสินค้า ที่ตัวเองเป็นคนนำมาตามคำสั่ง ไอ้เพชรถูฝ่ามือไปมาอย่างตื่นเต้น ดีใจที่อีกไม่กี่นาทีข้างหน้า เขาก็จะได้รับเงินอีกก้อนหนึ่งแล้ว จากนั้นไอ้เพชรก็รีบกุรีกุจอผายมือไปที่ท้ายรถในทันที

     โดยมีไอ้เพชรเดินนำทางไปยังท้ายรถ ส่วนลูกพี่ฉลามก็รีบสาวเท้ายาวๆ ก้าวตามมาติดๆ เพื่อตรวจดูความเรียบร้อยของสินค้าที่ท้ายรถไอ้เพชรในทันที เมื่อฝาประตูท้ายรถเปิดออกมาลูกพี่ฉลามก็ถึงกับตะลึงจนตาโต ฉีกยิ้มกว้างอย่างเก็บอาการเอาไว้ไม่อยู่ แล้วรีบหันหลังกลับไปจับไหลไอ้เพชรไว้ทั้งสองมือ ก่อนจะปล่อยออก แล้วตบลงบนบ่าของลูกน้องคนสนิทหนักๆ สองสามทีอย่างชอบอก ชอบใจ ประหนึ่งว่าทำได้ดีมากๆ เขาถูกใจมาก

     สินค้านี้ต้องรีบส่งออกไปให้เร็วที่สุด เพื่อความปลอดภัยของตัวเขาเอง แล้วเงินก้อนโตที่เขาควรจะได้รับ หลังจากสินค้าชิ้นนี้ส่งไปถึงที่ต่างแดนอย่างปลอดภัย ดวงตาที่ลุกวาวเมื่อนึกถึงเงินก้อนโตที่จะได้รับ ก่อนจะหันมาเอื้อมมือหนาที่หยาบกร้านจับไปที่คางของเหยื่อ เพ่งมองสินค้าอย่างพินิจพิจารณา สวยๆ สวยมาก งาม งามจริงๆ ลูกพี่ฉลามรู้สึกพึงพอใจเป็นอย่างมาก จนยิ้มออกมาอย่างมีเล่ห์เหลี่ยม ส่วนไอ้เพชรลูกน้องก็ตื่นเต้นดีใจจนออกนอกหน้า เมื่อรู้ว่าลูกพี่ฉลามของเขานั้น ถูกใจสินค้าของไอ้เพชรเข้าให้แล้ว สองมหาโจรคู่นี้ช่างเลวทรามต่ำช้าแพ็คคู่เข้าขากันดีสะเหลือเกิน

     “เอ้า นี่ เงินรางวัลของมึง ไอ้เพชร รีบรับไปสิ แล้วก็รีบๆ ไปได้แล้ว อย่าลืมที่กูบอกล่ะ อย่าเสือกติดต่อกูมา เข้าใจไหม ไอ้เพชร”

     “ลูกพี่ฉลาม” เมื่อเห็นสินค้าจิตใจก็พองฟูถึงขีดสุด งานสำเร็จตามสั่ง ปัญหาอื่นๆ ก็ไม่เกิด มีแต่ได้กับได้ แสนสุขใจจริงหนอ

     “ผมเข้าใจแล้วครับ ลูกพี่ อืมมม ว่าแต่พี่ฉลามครับ งานนี้ผมลงแรงไปเยอะ เหนื่อยมากจริงๆ ผมขอพิเศษเพิ่มอีกสักนิดเถอะนะ พี่ฉลามนะ แถมให้ผมอีกสักนิด สักหน่อย ผมจะไม่ลืมบุญคุณในครั้งนี้ของพี่ฉลามเลยนะครับ นะๆๆ”

     “ไอ้เพชร” รับปากอย่างแข็งขัน ก่อนจะเอ่ยติดๆ ขัดๆ กับสิ่งที่พูดออกไปแล้ว อย่างกล้าๆ กลัวๆ อั้มๆ อึ้งๆ ทำให้เสี่ยงกับการโดนเตะก้านคอเป็นอย่างมาก

     “อุ๊วะ! ไอ้เพชร มึงนี่มันยังไงกันแน่วะ ได้คืบจะเอาศอก เดี๋ยวกูก็เตะเข้าให้ เดี๋ยวขอเบิกล่วงหน้า เดี๋ยวขอพิเศษ เอ้า เอาไป มึงก็กบดานให้ดีๆ ล่ะ แล้วก็รีบๆ ไสหัวไปให้พ้นๆ หน้ากูเลยไป”

     “ลูกพี่ฉลาม” เอ่ยออกมาอย่างหัวร้อนกับลูกน้องคนสนิทที่เขาไว้ใจที่สุด เสียอย่างเดียวผีพนันเข้าสิง

     “ขอบคุณมากๆ นะครับ ลูกพี่ฉลาม ผมรับประกันได้เลย ยังไงสินค้าชิ้นงามนี้ ลูกพี่ฉลาม ก็ต้องได้ราคาดีงามพระรามแปดอย่างแน่นอนอยู่แล้วล่ะครับ สวยสดงดงามสะขนาดนี้ ทรวดทรงองค์เอวก็ใช่ย่อยนะ ลูกพี่ ว่าแต่พี่ฉลามไม่คิดจะทดลองสินค้า จัดสักยก สองยกก่อนส่งสินค้าออกไปหน่อยหรือลูกพี่ ฮ่าๆๆ”

     “ไอ้เพชร” พูดหยอกล้อกับลูกพี่ของมัน แฝงทีเล่น ทีจริง ชวนให้คิด ตอนนั้นเป็นโชคดีของไอ้เพชรที่บังเอิญผ่านไปเจอสินค้าชิ้นงามนี้โดยไม่ได้ตั้งใจ หลังจากวันนั้นไอ้เพชรก็เฝ้ามองดูจนเหยื่อไม่ทันระวังตัว ไอ้เพชรก็จับตัวเหยื่อมาได้โดยง่าย

     “เดี๋ยวกูก็ถีบเข้าให้ กวนตีนละมึงนี่ ไอ้เพชร หาเรื่องตายมาให้กูแล้วไหมล่ะ ระวังปากมึงไว้ให้ดีด้วย จะทำอย่างนั้นได้ยังไงกัน”

     “ลูกพี่ฉลาม” หันไปต่อว่าแถมตบกะโหลกไปอีกหนึ่งที อย่างหมันไส้ในท่าทางกระตือรือร้นของ ไอ้เพชร ลูกน้องคนสนิท สินค้าพวกนี้ฉลามไม่เคยยุ่งเกี่ยว เพราะไม่อยากให้ผิดใจกันกับลูกค้าคนสำคัญด้วย ฉลามไม่อยากที่จะทุบหม้อข้าวของตัวเองหรอกนะ

     “ผมหยอกพี่ฉลามเล่นเฉยๆ หรอกครับ แหะๆๆ ผมก็ไม่ได้แตะต้องสินค้านี้เหมือนกันครับ รับรองสมบูรณ์แบบที่สุด ไม่บอบ ไม่ช้ำ ผมถนอมมาเป็นอย่างดี ใครจะกล้าขัดคำสั่งลูกพี่ฉลามได้ล่ะครับ ผมทำตามที่พี่ฉลามสั่งทุกประการเลยจริงๆ นะครับ ผมสาบานได้”

     “ไอ้เพชร” รีบกล่าวแก้ตัว พลางลูบหัวของตัวเองแก้เก้อ ยิ้มแหยๆ ยอมรับว่าตอนแรกที่เห็นเหยื่อ ไอ้เพชร แทบอยากจะเก็บเอาไว้เอง มาคิดแล้วก็เสียดายอยู่เหมือนกัน แต่ถึงจะเป็นอย่างนั้น ก็ไม่ได้หมายความว่าจะมีอะไรที่สำคัญไปกว่าเงิน สำหรับไอ้เพชรอีกแล้ว หลังจากนั้นไอ้เพชรก็เอ่ยขอบคุณพี่ฉลาม แล้วขอตัวกลับไปก่อน ลูกพี่ฉลามพยักหน้าให้กับไอ้เพชร แล้วมองไอ้เพชรเดินไปที่รถ และขับออกไปจนลับสายตา ฉลามจึงรีบหันไปสั่งงานลูกสมุนทั้งสองคนที่มาด้วยกัน

     "เฮ้ย มึงสองคนน่ะ จัดการสินค้าให้เรียบร้อยแล้วเอาไปส่งที่ท่าเรือ ห้ามทำของช้ำ ให้เบาๆ มือด้วยล่ะ อย่าให้สินค้ามีตำหนิเด็ดขาด ส่งให้ถึงมือคนเรือที่เราติดต่อเอาไว้ เรือใกล้ออกแล้ว พวกมึงรีบไปเดี๋ยวนี้เลย ไป!"

     "ลูกพี่ฉลาม" เมื่อสั่งงานเสร็จก็ถึงกับถอนหายใจออกมาแรงๆ อย่างโล่งอก จบงานสักที เหลือก็แต่รอรับเงินก้อนโตอย่างเดียว โชคดีจริงๆ เลยเรา

     โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะค่ะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะค่ะ