ตอนที่ 2 ตกเป็นเหยื่อ

     ผมต้องเตรียมตัวซื้ออุปกรณ์จำเป็นที่ต้องใช้ ผมอยากให้ทุกอย่างพร้อมก่อนจะเริ่มปฎิบัติงานจริง และต้องเติมน้ำมันรถให้เต็มถังเผื่อเอาไว้ด้วย ส่วนที่เหลือผมจะได้เก็บติดตัวเอาไว้ใช้เผื่อเหตุการณ์ฉุกเฉิน รบกวนช่วยโอนให้ผมหน่อยนะครับ ลูกพี่”

     “ไอ้เพชร” กัดฟันพูดออกไป เหงื่อถึงกับซึมกันเลยทีเดียว แอบลุ้นๆ อยู่ในใจส่วนลึก ไอ้เพชรก็นึกกลัวลูกพี่ฉลามจะโกรธอยู่เหมือนกัน แต่เขาก็ไม่มีเงินจริงๆ ถ้าลูกพี่ฉลามยอมช่วยไอ้เพชรก็จะมีเงินติดตัวเอาไว้ใช้ มีเงินก็อุ่นใจ ถ้าต้องหนีก็ยังรอดไม่อดตาย

     “ไอ้เพชร! มึงนี่จริงๆ เลยนะ ถ้าอยู่ใกล้ๆ กูหน่อยไม่ได้พ่อจะเตะถวายแข้งให้สักป๊าบหนึ่ง งานยังไม่ทันได้เริ่มเลยนะมึง ช่างกล้าเอ่ยขอเบิกเงินล่วงหน้า จากกูเลยรึ ระวังตัวไว้ให้ดีๆ นะมึงนะ ถ้างานนี้ไม่สำเร็จล่ะก็น่าดู หึ”

     “ลูกพี่ฉลาม” กดวางสายไปแล้ว เมื่อได้ฟังลูกน้องคนสนิทขอเบิกเงินก่อนเริ่มงานก็ทำให้รู้สึกหงุดหงิดขึ้นมาเล็กน้อย มีน้ำโหอยู่บ้างนิดหน่อย แต่ก็จริงดั่งไอ้เพชรว่านั่นแหละ เดี๋ยวนี้ของโคตรแพง ทุกอย่าง ไม่ว่าจะทำอะไร ขยับไปไหน ก็เป็นเงิน เป็นทองไปเสียหมด คิดได้ดั่งนั้น ฉลามก็กดโอนเงินไปให้ โดยไม่ได้โทรแจ้ง หรือส่งข้อความไปบอกอะไรเลย ถ้าไอ้เพชรมันโง่ ไม่รู้ว่าเงินเข้าบัญชีแล้วก็ไม่ต้องใช้

     สามวันต่อมา..

     “ลูกพี่ฉลาม” ออกอาการตื่นเต้นที่เห็นว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา แต่ก็แอบกลัวๆ กับสิ่งที่จะได้ยิน จึงยิงคำถามไปแบบรัวๆ แล้วคอยยืนลุ้นรอคำตอบ

     “ลูกพี่ฉลาม” ตื่นเต้นที่เห็นว่าใครเป็นคนโทรเข้ามา แต่ก็แอบกลัวๆ กับสิ่งที่จะได้ยิน จึงยิงคำถามไปแบบรัวๆ ยืนลุ้นรอคอยคำตอบ

     “สินค้าน่ะ ได้มาเป็นที่เรียบร้อยแล้วครับพี่ฉลาม แต่รอบนี้งานหินกว่าที่ผมคิดเอาไว้มาก กว่าจะได้สินค้ามาลำบากมากจริงๆ เลยครับ เป็นวันซวยของผมเองแท้ๆ ดันมาเกิดเรื่องไม่คาดคิดตามมาอีก ทำให้ต้องเสียแรง เสียเวลาไปมากทีเดียว”

     “ไอ้เพชร” แจ้งข่าวดีไปตามสาย แล้วก็ถอนหายใจออกมาอย่างหงุดหงิด กับปัญหาที่เกิด และพบเจอมา ไอ้เพชรบอกให้ลูกพี่ฉลามรีบออกมาเจอกัน ตามที่ได้นัดหมายกันไว้ก่อนหน้านี้ เพื่อส่งมอบสินค้า เขาจะอธิบายเพิ่มเติมให้ฟังด้วย ทางด้านลูกพี่ฉลาม เมื่อได้ยินแบบนั้น ก็รีบสั่งให้ลูกสมุนขับรถพาตัวเองออกไปยังสถานที่ ที่นัดหมายกันเอาไว้เป็นการด่วน  ไม่นานนักรถคันหรูของลูกพี่ฉลามก็มาถึง

     แต่ก็ยังช้ากว่า ไอ้เพชร ซึ่งมาจอดรถรออยู่ก่อนหน้านี้แล้ว คาดว่าคงมาถึงได้ไม่นาน ลูกน้องคนสนิทที่ยืนกอดอกหลังพิงประตูรถ มือหนึ่งคีบบุหรี่ที่เหลืออยู่เพียงครึ่ง ส่วนอีกมือหนึ่งล้วงกระเป๋า เมื่อเห็นรถลูกพี่ฉลามเลี้ยวเข้ามาจอด ไอ้เพชรก็ทิ้งบุหรี่ลงพื้นแล้วเหยียบจนดับไป ก่อนจะก้าวไปยืนรอรับด้วยท่าทีนอบน้อม พอลูกสมุนลงมาเปิดประตูรถออก ลูกพี่ฉลามก็รีบพุ่งตัวออกมาอย่างร้อนรน เอ่ยถามสิ่งที่อยากรู้ในทันที

     “เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่วะ ไอ้เพชร แล้วมึงจัดการเรียบร้อยแล้วหรือยัง จะให้กูส่งคนไปช่วยเก็บกวาดรึเปล่า อย่าให้ซวยมาถึงกูได้ล่ะ เดี๋ยวแม่งก็ได้ชิบหายตายห่ากันหมดแน่งานนี้ ไหนมึงคุยโม้ คุยโตเอาไว้นักหนาไง ไหงให้เกิดเรื่องขึ้นมาได้วะ ไอ้เพชร”

     “ลูกพี่ฉลาม” ยังคงตกใจกับสิ่งที่ได้ยินก่อนหน้านี้ ถ้าไอ้เพชรเก็บกวาดไม่เนียน ไม่เรียบร้อยแล้วล่ะก็ เดี๋ยวพ่อมึงก็ได้แห่กันมาจับตัวนั่นประลัย ฉลามรีบซักถามให้รู้ความจริงอย่างร้อนใจ

     “ก่อนที่จะลงมือ ผมก็ได้วางแผนไว้อย่างรัดกุมเป็นอย่างดีแล้วนะครับ ลูกพี่ วันที่ลงมือผมกำลังจัดการสินค้าจะสำเร็จอยู่แล้วเชียว เพื่อนมันดันโผล่มาจากที่ไหนก็ไม่รู้ ดีนะที่ผมหันไปเห็นมันเข้าสะก่อน ผมก็เลยจับมันไว้กะว่าจะให้พี่ฉลามเป็นของแถมไปด้วยเลย มันเสือกสู้ดิ้นรนขัดขื่นมิหนำซ้ำดันมาเห็นหน้าผมเข้าอีก ฤทธิ์เยอะนัก พยายามที่จะหนีอยู่ตลอด ผมก็เลยโมโห จัดการฆ่ามันปิดปากสะเลย รนหาที่ตายห่าไปสะได้ก็ดี  อยากเสือกไม่เข้าเรื่อง”

     “ไอ้เพชร” พูดอย่างติดโมโห และนิสัยที่เหี้ยมโหด ไม่สะทก สะท้านกับการฆ่าคนตายในครั้งนี้เลย เหมือนเป็นเรื่องปกติสำหรับเขาสะอย่างงั้น

     “เวรเอ๊ย! ถึงกับต้องฆ่ากันเลยเหรอวะ ไอ้เพชร จัดการกับศพเรียบร้อยแล้วหรือ มึงแน่ใจนะ ว่าไม่มีใครผ่านมาเห็นอีก”

     “ลูกพี่ฉลาม” หัวเสียเป็นอย่างมาก ฆ่าคนตายเลยนะ คนทั้งคน ถ้าไม่ทำให้เรียบร้อย จะเกิดเรื่องร้ายแรงตามมาภายหลังได้

     “พี่ฉลาม อย่าห่วงไปเลยครับ วางใจเถอะ ลูกพี่ ผมเช็คดูจนทั่วแล้ว ไม่มีใครผ่านมาเห็นอีก อย่างแน่นอน ทำยังไงได้ล่ะครับ ตอนนั้นเหตุการณ์มันพาไป แต่พี่ฉลามก็ไม่ต้องเป็นห่วง หรือกังวลใจไปนะครับ ฝีมือระดับผมแล้ว หลักฐานสักชิ้นก็ไม่มีให้เห็น ฮ่าๆๆ”

     “ไอ้เพชร” พูดออกไปอย่างมั่นอก มั่นใจในความเป็นมืออาชีพของตัวเอง ก่อนจะระเบิดเสียงหัวเราะอันชั่วร้ายตามมา แต่เขาไม่ขอบอกว่าจัดการกับศพนั้นยังไง รู้แค่ว่ายังไงก็ไม่มีใครไปเจอ หรือคิดได้ว่าไอ้เพชรจะใช้วิธีจัดการแบบนั้น หึๆ

     “ไอ้เพชร มึงนี่มันชั่วได้ใจกูจริงๆ เลยนะ จบงานนี้มึงกับกูคงจะต้องพักกันยาว แยกย้ายกันไปก่อนรอดูสถานการณ์ ถ้าหากเหตุการณ์ปกติ สงบดีแล้วค่อยมาว่ากันใหม่ หรือถ้ามีอะไรด่วนกูจะติดต่อมึงไปเอง หลังจากวันนี้มึงห้ามติดต่อกูมาโดยเด็ดขาด ไม่ว่าทางไหน”

     โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะค่ะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะค่ะ