ตอนที่ 1 สินค้าตามสั่ง

    “ไอ้เพชรกูมีงานให้มึงทำ ค่าตอบแทนงามๆ หนึ่งแสนบาทถ้วน งานนี้ต้องสำเร็จเท่านั้นนะ ห้ามผิดพลาดเป็นอันขาด”

    “ลูกพี่ฉลาม” โทรหาลูกน้องมือดี เป็นลูกน้องคนสนิทที่ฉลามไว้ใจที่สุด ถึงได้มอบหมายงานชิ้นสำคัญนี้ให้

    “โอ้โห! ลูกพี่ฉลาม งานชิ้นนี้ค่าตอบแทนสูงมาก ให้เยอะกว่าทุกงานเลยนะลูกพี่ แต่ไม่ว่างานจะยาก จะหินยังไงก็ช่าง พี่ฉลามก็ไม่ต้องเป็นห่วง วางใจได้เลย งานนี้ปล่อยให้เป็นหน้าที่ของผม เชื่อมือไอ้เพชรคนนี้ได้เลย พี่ฉลามเลือกถูกคนแล้วล่ะครับ มันเป็นงานถนัดของผมเลย ฮ่าๆๆ”

    “ไอ้เพชร” เมื่อได้ยินว่าเงินรางวัลที่เขาจะได้รับเท่าไหร่นั้น ถึงกับตาโตเป็นไข่ห่านเลยทีเดียว ตกปากรับคำทำงานในทันที เงินดีอย่างนี้ไม่ได้มีมาบ่อยๆ นะ ถ้าเขาไม่รีบรับงานนี้ไว้ก็บ้าเต็มทีแล้ว งานง่ายๆ หวานหมูเลยทีนี้ ดีที่มีงานเข้ามาเขากำลังร้อนเงินอยู่พอดีเลย เกือบจะไปหาหยิบยืมใครต่อใครเขาไปทั่วแล้ว พี่ฉลามนี่เหมือนพระมาโปรดเขาเลย

    “ทำพูดดีนะมึง ไอ้เพชร กูก็เห็นมึงบอกร้อนเงิน ร้อนเงิน มึงก็พูดแบบนี้มาตลอดกูฟังมาหลายปีแล้วนะ เพลาๆ ลงบ้างเถอะ เรื่องเข้าบ่อนน่ะ สักวันมึงจะตายอยู่ในนั้น กูเตือนมึงด้วยความหวังดีนะ กูจำได้ว่ากูก็บอกกับมึงไปหลายต่อ หลายครั้งแล้วเหมือนกัน เคยฟังกูบ้างไหมฮะ ไอ้เพชร”

    “ลูกพี่ฉลาม” เมื่อได้ฟังไอ้เพชรพูดออกมาแบบนั้น ก็หงุดหงิดขึ้นมาในทันที ว่ากล่าวตักเตือนไปหลายคำ เหมือนเช่นทุกครั้ง แต่มันก็ยังคงดื้อดึงไม่เคยฟังที่เขาบอกเลย พูดไปเหมือนเข้าหูซ้าย ทะลุหูขวาอย่างไง อย่างงั้น

    “โธ่! พี่ฉลาม ไอ้ผมมันก็แค่หวังที่จะร่ำรวย เป็นมหาเศรษฐีกับเขาบ้างก็เท่านั้น ใครมันจะไปโชคดีอย่างลูกพี่ฉลามล่ะ วันๆ สบายจะตาย นั่งกิน นอนกิน มีสาวๆ มารุมล้อม แทบไม่ต้องทำงาน ทำการอะไรให้เหนื่อย เงินทองก็มากองอยู่ตรงหน้าแล้ว เงินทองที่มีอยู่รึก็มากมายก่ายกอง ไม่รู้ชาตินี้จะใช้หมดหรือเปล่า ผมล่ะอิจฉาพี่ฉลามจริงๆ เลยนะ”

    “ไอ้เพชร” พูดไปไม่ได้คิดอะไร แค่อิจฉาคนที่เกิดมาร่ำรวยก็เท่านั้น พูดเหมือนคนน้อยเนื้อต่ำใจในโชคชะตาของตัวเอง แต่ยังคงแถไปได้เรื่อยๆ เพราะนิสัยของไอ้เพชรเป็นคนชอบเสี่ยงโชค เสี่ยงดวงมาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว มันแก้ยาก ดั่งเขาว่ากันว่า สันดรมันขุดได้ แต่สันดานนี่สิมันขุดยากเสียแล้ว

    “อ้าว! ไอ้เพชร ไอ้ห่านี่มึงช่างกล้าย้อนด่ากูหรือ กูสู้อุตส่าห์หวังดีตักเตือนมึงนะ เพราะกูเห็นมึงเป็นเสมือนน้องชายของกูหรอก ไม่งั้นกูยิงมึงทิ้งไส้แตกไปนานแล้ว พูดจาหมาๆ เยี่ยงนี้กับกูพูดจาอะไรไม่คิด ไอ้เวรนี่รนหาที่ตายแล้วไหมล่ะ”

    “ลูกพี่ฉลาม” โกรธจัดด่าลูกน้องคนสนิทไปเสียชุดใหญ่ไฟกระพริบ เพราะไม่คิดว่าไอ้เพชรจะกล้าย้อนว่าให้เขาแบบนี้ได้ มันกล้ามากจริงๆ นี่ถ้าอยู่ใกล้ๆ ล่ะก็ถ้าไม่ตายก็คางเหลืองกันล่ะงานนี้

    “มะ มะ ไม่ใช่อย่างนั้น พี่ฉลาม ผมหมายความถึงว่าผมอิจฉาที่ลูกพี่มีเงินทองมากมาย ใช้ยังไงก็ใช้ไม่หมด ไม่เหมือนกันกับผมที่หาเงินได้มามากแค่ไหน ก็ไม่เคยพอ ไม่เคยมีเงินเก็บกับเขาเลยต่างหากล่ะลูกพี่ แหะๆๆ”

    “ไอ้เพชร” ได้ยินเสียงด่ารัวๆ ดังมาตามสาย ก็รีบยกหูออกจากมือถือของตัวเองในทันที ก่อนจะใช้นิ้วแหย่ในรูหูนวดไปมาคงจะแสบแก้วหูน่าดู ทำหน้าเหยเก ก่อนจะรีบแก้ตัวอธิบายออกไปอย่างรีบร้อน พร้อมทั้งลูบหัวตัวเองไปมา แล้วเกาท้ายทอยอย่างเก้อเขิน เขาคงพูดอะไรผิดไป อยู่ดีไม่ว่าดีแล้วไหมล่ะ เกือบหาเรื่องถูกฆ่าตายสะแล้ว นึกถึงขึ้นมาแล้วก็ชวนให้ขนลุกไปทั้งเนื้อ ทั้งตัวเลยเชียว

    “เออ ค่อยยังชั่วหน่อย งั้นก็แล้วกันไป อย่าให้กูรู้นะมึง ว่าแอบหลอกด่ากู ว่าแต่งานนี้ มึงจำไว้ให้ดี มึงห้ามพลาดเด็ดขาด แล้วอย่าลืมเก็บกวาดให้ดี กูให้เวลามึงสามวันเท่านั้น เอาสินค้ามาเจอกันตามที่นัดหมาย มาให้ตรงเวลา เพราะกูติดต่อกับเจ้าของเรือเอาไว้รอรับสินค้าเรียบร้อยแล้ว ถ้ามาช้าเจ้าของเรือเขาจะไม่รอ แล้วกูก็จะเสียเงินเปล่า มึงเข้าใจที่กูพูดมั้ย ไอ้เพชร”

    “ลูกพี่ฉลาม” ถอนหายใจยาวออกมาอย่างโล่งอกไปที ที่ได้ยินลูกน้องคนสนิทอธิบาย ก็พอได้หายโกรธกรุ่นลงไปได้บ้าง แต่ก็ไม่ลืมที่จะเอ่ยกำชับเรื่องงานสำคัญ เพราะถ้ามีปัญหาขึ้นมาไม่แน่ว่างานนี้ตัวของฉลามเองก็อาจสิ้นชื่อได้เหมือนกัน ทำงานให้กับผู้มีอิทธิพล พวกอำนาจมืด เหลามาเฟีย คนพวกนี้ช่างทำให้ฉลามลำบากใจสะจริงๆ แต่เงินดีสะอย่างเรื่องอื่นไม่สน มันคือปรัชญาชีวิตของฉลามเลย คิดถึงเงินก้อนโตที่จะได้รับสิ ยังไงก็ยังถือว่าคุ้มค่ากับความเสี่ยงนี้

    “พี่ฉลาม สบายใจได้เลยครับ นี่มันไม่ใช่งานแรกของผมสะหน่อยนะลูกพี่ เดี๋ยวผมจัดให้แบบแจ่มๆ เลยไม่ต้องห่วง พี่ฉลามรอรับสินค้าได้เลยครับ ผมรับรองได้เลยไม่เกินสามวันแน่นอนครับลูกพี่ ผมจะโทรหาพี่ฉลามอีกทีถ้าสินค้าเสร็จเรียบร้อยดี”

    “ไอ้เพชร” บอกกับลูกพี่ฉลามของเขาเป็นมั่น เป็นเหมาะ คุยโม้ คุยโวโอ้อวดสรรพคุณของตัวเองไว้อย่างมากมาย พกความมั่นใจมาเต็มร้อยว่าต้องสำเร็จอย่างแน่นอน

    “เออ ถ้าได้อย่างนั้นก็ดี อย่าให้ดีแต่ใช้ปากพูดล่ะ จัดการให้เรียบร้อยด้วยก็แล้วกัน กูจะรอฟังข่าวดีจากมึง ไอ้เพชร แค่นี้แหละ”

    “ดะ ดะ เดี๋ยวก่อนครับ ลูกพี่ฉลาม เอิ่มมม ผมขอเบิกเงินล่วงหน้าสักครึ่งหนึ่งก่อนจะได้ไหมล่ะครับ ลูกพี่ คือว่าผมไม่ค่อยมีเงินติดตัวเลย ก่อนที่จะถึงวันลงมือจริง

     โปรดติดตามตอนต่อไป รอหน่อยนะค่ะ นักเขียนถุงแป้ง กำลังสร้างสรรค์ผลงานออกมาให้นักอ่านทุกท่านอยู่ค่ะ กดติดตามเพื่อไม่พลาดตอนต่อไป และนิยายเรื่องใหม่ กดถูกใจ ส่ง comment เป็นกำลังใจ ติชมผลงานมาได้นะค่ะ