มนุษย์หมาป่าคลั่งรัก - ตอนที่ 4

Under the moon มนุษย์หมาป่าคลั่งรัก ตอนที่ 4

    ตกเย็นหลังเลิกงานวันนั้น จอยขอไปนอนที่บ้านเพื่อนด้วย เนื่องจากไม่กล้ากลับไปบ้านของตน ด้วยเหตุผลที่ง่ายนิดเดียว คือเธอ กลัว นั่นเอง เพราะหลังจากที่สลบไป จากการทนไม่ไหวต่อการรุกรานของมนุษย์หมาป่า เธอฟื้นตื่นมาบนเตียงภายในบ้านของตัวเองได้อย่างปริศนา แม้ในตอนแรกจะหลงคิดว่ามันเป็นเพียงแค่ฝันไปเท่านั้น แต่ว่าหลักฐานร่องรอยที่ว่ามันเป็นเรื่องจริง คือหลักฐานเสื้อผ้าที่สวมใส่เมื่อคืนนั้นที่อยู่ในตะกร้า มีเศษดินเศษใบไม้ใบหญ้าติดอยู่ ลูกบิดกลอนล็อกประตูบ้านที่พังกระจายเหมือนกับโดนอะไรบางอย่างกระชากจนพังหลุด ยิ่งโดยเฉพาะความแสบตรงส่วนนั้นของร่างเธอ บ่งบอกให้รู้ว่าไอ้ตัวนั้นต้องรู้ที่นี่คือบ้านของเธออย่างแน่ หากไม่เช่นนั้นเธอจะตื่นขึ้นมาปรากฏนอนอยู่บนเตียงได้ยังไง ถ้าจะให้สันนิษฐาน มันคงอุ้มเธอเข้ามาส่งถึงเตียงบนชั้นสอง ยังรวมถึงเก็บสิ่งของมาให้ด้วย แถมจัดการเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดนอนให้อีกเสร็จสรรพ ที่สำคัญมันยังไม่ทิ้งความเป็นสุภาพบุรุษก่อนไป เมื่อตรงช่องที่ควรจะมีน้ำเมือกจากรักอันเร่าร้อน มันได้หายไปอย่างมหัศจรรย์ หากมันไม่ได้เช็ดทำความสะอาดร่างกายเธอก่อนเอานอนเตียง ไม่เช่นนั้นร่องรอยตรงระหว่างขาจะหายไปได้ยังไง หรือไม่อย่างที่ความคิดแย่ที่สุดชวนอ้วกแตก คือมันเลียทำความสะอาดให้เธอแทนหมดจดทุกซอกทุกมุมตามประสาสัตว์ตระกูลหมา

    “เดี๋ยวแกนั่งรอก่อนนะ ฉันไปคุยธุระก่อนครู่หนึ่ง” ก้อยจอดรถมอเตอร์ไซค์หันมาบอกจอยที่นั่งซ้อนท้าย

    “เออๆ ตามสบายแก ฉันไม่รีบอยู่แล้ว” จอยตอบรับขณะลงมานั่งเก้าอี้ข้างๆ รถ

    ในระหว่างที่รอเพื่อนทำธุระ จอยหันไปตามเสียงร้องของหมาตรงซอยข้างๆ เห็นเป็นหมาสองตัวกำลังผสมพันธุ์กัน ไอ้ตัวผู้มันซอยไม่ยั้งใส่ตัวเมีย ขณะเดียวกันตัวเมียมันก็ร้องเสียงแหบพร่าออกมาขณะพยายามเอี้ยวตัวซ้ายขวา เหมือนมันอยากจะเห็นหน้าผู้ที่มากระแทกช่องลับด้านหลังในครั้งนี้

    จอยไม่รู้ว่ามันชื่นชอบหรือครางเพื่อประกาศถึงความเสียวกันแน่ แต่ที่แน่ๆ ภาพที่เห็นทำให้เธอรู้สึกวาบหวิว เพราะเหมือนเห็นเป็นภาพของตัวเธอเองในค่ำคืนเมื่อวานไม่มีผิด

    มีหมาพันธุ์โกลเด้นรีทรีฟเวอร์เพศผู้ตัวหนึ่ง ไม่รู้ว่าโผล่มาจากไหนข้างๆ ตรงที่เธอนั่งอยู่ มันร้องอิ๋งๆ เสียงแหบพร่าซอยเท้าไม่หยุดขณะสายตาจ้องดูภาพโป๊นั้น จอยแน่ใจว่ามันคงต้องอยากจะข้ามฝั่งไปสวิงกิ้ง แต่ว่ามันไม่สามารถข้ามไปได้เพราะมีรถวิ่งผ่านระหว่างสองฝั่งเร็วมากเกินไป แน่นอนว่าหมาสายพันธุ์นี้มันฉลาด หากเป็นสายพันธุ์อื่นมันคงต้องวิ่งข้ามไปอย่างไม่ดูตาม้าตาเรือให้รถเหยียบไส้แตก

    ในขณะที่หมามันซอยเท้าอยากจะข้ามไปใจจะขาด จอยสังเกตเห็นไอ้นั่นของมันที่ปกคลุมไปด้วยขน มีหอกแหลมยื่นออกมาเล็กน้อย แล้วอาวุธประจำกายนั่นก็สั่นผับๆ จากการสั่นสะเทือนซอยเท้าของมัน

    ภาพที่เห็นนั่นทำให้เธอกลืนน้ำลายดังเฮือก ภายในหัวมันนึกถึงในทุกวินาทีของการกระแทกที่รวดเร็วของมนุษย์หมาป่า

    เธอไม่ได้ลองลูบจับเลยว่ามันมีลักษณะยังไง มันจะเหมือนในคลิปอุบาทว์ที่ดูหรือไม่ อันนี้เธอก็ไม่แน่ใจ แต่ที่แน่ๆ ในตอนนี้มันทำให้เธอเริ่มรู้สึกกระสันกับอวัยวะนั้นขึ้นมาจนแทบควบคุมตัวเองไม่ได้ ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆ ถึงได้คิดอะไรที่มันสัปดนเช่นนั้น อยากสัมผัสลูบไล้... และโดยเฉพาะอยากให้มีสิ่งนั้นมากระแทกเข้าออกในช่องลับ

    ภายในใจของเธอเริ่มลังเลว่าจะกลับไปนอนค้างที่บ้านเพื่อนดีหรือไม่ ในเมื่ออีกครึ่งหนึ่งของใจมันก็อยากกลับไปรอคอยที่บ้าน แล้วให้ไอ้หน้าหมามาเย่อเธออีก

    ยิ่งคิดไตร่ตรองกลับไปกลับมา ความต้องการของเธอดูเริ่มเอียงไปทางมนุษย์หมาป่ามากขึ้นทุกขณะ จนกระทั่งในตอนนี้เธอเกิดกระสันจวนทนไม่ไหวแล้ว เธอจึงเรียกโกลเด้นรีทรีฟเวอร์ให้มาหา แน่นอนว่ามันก็เชื่องดีแท้ เข้ากับสายพันธุ์ของมันได้ดีจริงๆ มันรีบวิ่งมาตามนิ้วที่กระดิกเรียกอย่างสนใจ

    แต่จะทำอะไรตรงนี้เดี๋ยวเป็นการประเจิดประเจ้อมากเกินไป เธอจึงเดินไปหยิบไก่ย่างที่ตะกร้าหน้ารถไม้หนึ่งที่ซื้อมา แล้วหลอกล่อมันให้ตามไปที่ห้องสุขาสาธารณะที่อยู่ไม่ไกล

    ทันทีที่หลอกล่อมันให้เข้ามาในห้องสุขาได้สำเร็จ จอยรีบปิดประตู แล้วหันมานั่งยองๆ ยื่นไก่ให้กินขณะมืออีกข้างเกาหัวหมาน้อยที่ไม่รู้เรื่องรู้ราว ก่อนจะค่อยๆ ลูบไล้เลื้อยต่ำลงไป แม้จะไม่ได้จับไอ้นั่นของมนุษย์หมาป่า เธอก็ขออะไรที่มันมีลักษณะใกล้เคียงก่อน

    มือเธอสั่นอย่างตื่นเต้น ดวงตาเบิกโพลงเลียริมฝีปากแผร็บๆ ขณะเข้าใกล้หอกแหลมนั้นทุกขณะ ตอนนี้เธอดูราวกับเป็นกระสือเห็นขี้แล้วลิ้นต้องสั่นระรัว ‘จะขะหยำให้เต็มกำมือเลยพ่อรูปหล่อโกลเด้นจ๋า !’

つづく