บทที่ 436: ศัตรูที่ซ่อนอยู่ในความมืด

เฟิ่งมู่ชิงเหมือนสัมผัสได้ถึงอะไรบางอย่าง นางจึงเหลือบตามองไปทางด้านหนึ่งที่ตั้งอยู่ไกล ไม่ว่านางจะสำรวจอย่างถี่ถ้วนแค่ไหนก็ไม่เห็นอะไรอยู่ตรงนั้น

“มีอะไรหรือ?” จวินหรูเย่ถามด้วยความเป็นห่วง

หญิงสาวส่ายหัวตอบว่า “ไม่มีอะไร”

มันน่าแปลกมาก นางรู้สึกว่ามีสายตาเย็นชาจับจ้องพวกนางอยู่ในความมืด แต่เหตุใดจู่ ๆ มันถึงหายไปล่ะ?

“ที่นี่ไม่ควรอยู่นาน พวกเรากลับไปยังเมืองเทียนหยวนก่อนเถอะ” จวินเฟยเทียนพูดขึ้นทันที