บทที่ 127: ไม่เจอกันนานเลยนะ

“ศิษย์พี่มู่หรง ท่านรู้สึกหรือไม่ว่าระหว่างศิษย์พี่ไป๋กับมู่หรงเฉินมีอะไรแปลก ๆ?” หานเสวี่ยหลีขยับเข้าไปกระซิบข้างหูอีกคน

นับตั้งแต่ที่มู่หรงผิงถิงได้ไปช่วยพี่น้องตระกูลหานในเทือกเขาอู้หลัวครั้งที่แล้ว หานคนน้องก็มักจะทำตัวเกาะติดนางอยู่ทุกครั้งที่มีเวลาว่าง ดังนั้นจึงทำให้คนทั้ง 3 ที่จากตอนแรกไม่ได้สนิทกันมากนักก็กลายมาเป็นสหายกัน