บทที่ 160 (NC) ขึ้นคุมเกม

เราสองคนที่ยังทาบทับกันอย่างไม่มีใครที่จะยอมขยับร่างกายไปไหน ส่วนเขาที่ยังไม่ยอมถอดถอนเจ้ามังกรยักษ์ออกจากร่องรักอันชุ่มฉ่ำของฉัน จนฉันที่แม้จะรู้สึกอึดอัดกับการค้างคาของตัวตนเขาเล็กน้อย แต่แปลกที่ฉันกลับชอบเวลาที่มันซุกตัวอยู่แบบนั้น

เรือนร่างที่เสมือนกับได้ลิ้มลองสิ่งที่โหยหามานาน ทำให้ความหิวกระหายไม่สามารถคลายไปได้จากการกินแค่ครั้งเดียว ดังนั้นความรู้สึกที่เหมือนจะหมดแรงในตอนแรก ก็กลับมามีพลังพร้อมที่จะปฏิบัติการโหมกระหน่ำไฟราคะอีกรอบเมื่อได้พักหายเหนื่อยกันแล้ว