ตอนที่ 594 ฆ่ามัน!

แก๊สสีดำค่อย ๆ สลายหายไปอย่างช้า ๆ ซึ่งแก๊สที่ถูกแฝงเข้ามาภายในคมมีดสายลมมีฤทธิ์กัดกร่อนที่รุนแรงมาก จนถึงขนาดที่แม้แต่ชุดเกราะโลหะเหลวก็ยังไม่สามารถทนทานต่อฤทธิ์กัดกร่อนนั้นได้ทั้งหมด

โชคดีที่สายลมสีดำที่ถูกเรียกออกมาจากปีศาจสายลมคงอยู่เพียงแค่ไม่นาน เซี่ยเฟยจึงค่อย ๆ ลุกยืนขึ้นด้วยท่าทางที่เคร่งขรึม

การจู่โจมในครั้งนี้ไม่เพียงแต่จะทำให้เซี่ยเฟยต้องถอยออกไปตั้งรับได้เท่านั้น แต่เนอร่ายังอาศัยช่วงเวลาที่เซี่ยเฟยกำลังตื่นตระหนกกำจัดกระแสจิตของชายหนุ่มออกไปจากร่างของปีศาจสายลมด้วย

ด้วยเหตุนี้เองการแข่งขันระหว่างผู้ควบคุมสัตว์อสูรทั้งสองคนในรอบแรกจึงจบลงที่ความพ่ายแพ้ของเซี่ยเฟยอย่างสิ้นเชิง และแม้แต่วิชามนตราอสูรก็ยังไม่สามารถทะลวงผ่านกฎแห่งหมอกอสูรของชายชราผมขาวคนนี้เข้าไปได้

“ดูนั่น! เขายังไม่ตาย”

“ชุดเกราะโลหะเหลว! ไม่น่าเชื่อเลยว่าเซี่ยเฟยจะมีปัญญาใช้ชุดเกราะระดับสูงแบบนั้นด้วย นี่ถ้าหากเขาใส่ชุดเกราะธรรมดา ๆ เขาก็คงจะถูกสายลมสีดำนั่นละลายทิ้งไปตั้งนานแล้ว”

“เซี่ยเฟยมีชุดเกราะโลหะเหลวแต่อสูรศักดิ์สิทธิ์ของเขาไม่มีนะ อสูรศักดิ์สิทธิ์ตัวน้อยตัวนั้นจะทนรับสายลมกัดกร่อนเมื่อกี้ได้หรือเปล่า?”

เมื่อควันดำค่อย ๆ สลายหายไปเหล่าบรรดาฝูงชนก็เริ่มเป็นห่วงว่าขนอุยจะสามารถต้านทานสายลมสีดำเมื่อสักครู่ได้หรือไม่ แต่ในทันใดนั้นขนอุยก็กระโดดขึ้นมาบนไหล่ของเซี่ยเฟยอย่างรวดเร็ว ก่อนที่มันจะเริ่มส่งเสียงขู่ออกมาด้วยความโกรธ

การพยายามทนรับการจู่โจมเมื่อสักครู่นี้ทำให้ขนสีขาวทั่วทั้งร่างของขนอุยบิดเป็นเกลียวคล้ายกับว่ามันไม่ได้อาบน้ำมาเป็นเวลานาน แล้วมันก็เป็นสถานการณ์ที่ทำให้เจ้าตัวน้อยรู้สึกอับอายอย่างแท้จริง

“ฮ่า ๆ ๆ ดูนั่นสิ! อสูรศักดิ์สิทธิ์ของเขาดูไม่จืดแล้ว ถ้าหากว่าเซี่ยเฟยไม่ได้รับความช่วยเหลือจากสัตว์ศักดิ์สิทธิ์แล้วเขาจะปราบปรามปีศาจสายลมได้ยังไง”

“ฉันก็คิดแบบนั้นเหมือนกัน ถ้าหากว่าแม้แต่อสูรศักดิ์สิทธิ์ก็ยังกำราบปีศาจสายลมไม่ได้ ฉันว่าเซี่ยเฟยก็ควรจะต้องรีบนี้ไปน่าจะดีกว่า”

ในระหว่างที่ฝูงชนกำลังส่งเสียงหัวเราะขึ้นมาอีกครั้ง มันก็มีชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งกล่าวขึ้นมาท่ามกลางเสียงเยาะเย้ย

“นี่พวกนายไม่คิดว่ามันแปลกเหรอที่อสูรราชาขั้นสุดยอดสามารถทำให้อสูรศักดิ์สิทธิ์ตกอยู่ในสภาพที่น่าอับอายได้มากขนาดนี้?”

“เออว่ะ!”

จู่ ๆ ทุกคนก็เหมือนกับถูกปลุกให้ตื่นขึ้นมาพบเจอกับความจริง ท้ายที่สุดระดับของอสูรศักดิ์สิทธิ์ก็เหนือกว่าราชาอสูรขั้นสุดยอดหลายเท่า และการที่ผลลัพธ์ของการต่อสู้ออกมาเป็นแบบนี้มันก็ค่อนข้างที่จะเป็นเรื่องที่แปลกประหลาดอยู่เล็กน้อย

“ฉันไม่รู้เหตุผลหรอกนะว่าทำไมมันถึงเป็นแบบนี้ แต่ดูเหมือนว่าอสูรศักดิ์สิทธิ์ตัวนั้นกำลังโกรธมากแล้ว ฉันว่าทุกคนระวังตัวเอาไว้หน่อยเถอะ เพราะถ้าหากอสูรศักดิ์สิทธิ์ระเบิดความโกรธออกมาจริง ๆ แม้ว่าพวกเราจะไม่ใช่เป้าหมายของมันแต่ผลกระทบจากการจู่โจมน่าจะส่งผลกระทบต่อเราแน่นอน”

ในเวลาเดียวกันเนอร่าก็พยายามเช็ดเหงื่อออกจากหน้าผาก เพราะถึงแม้ว่าเขาจะสามารถกำจัดคลื่นพลังจิตของเซี่ยเฟยภายในร่างของปีศาจสายลมได้แล้ว แต่เขาก็สัมผัสได้ถึงความโกรธเกรี้ยวของอสูรศักดิ์สิทธิ์ที่เขาไม่ได้ต้องการจะเผชิญหน้าเลยแม้แต่น้อย

อิ้วววว!

ขนอุยส่งเสียงร้องคำรามขึ้นมาอีกครั้งและถึงแม้ว่าเสียงของมันในครั้งนี้จะไม่ดังมากนัก แต่มันกลับเต็มไปด้วยจิตสังหารอันรุนแรงและเต็มไปด้วยความเย่อหยิ่งของอสูรศักดิ์สิทธิ์

เสียงร้องคำรามนี้ทำให้ปีศาจสายลมเริ่มล่าถอยโดยสัญชาตญาณ และมันก็พยายามก้มหัวของมันลงโดยไม่กล้าเงยหน้าขึ้นไปเพื่อสบสายตากับขนอุย

เมื่อสถานการณ์ได้ดำเนินมาจนถึงจุดนี้ ไม่ว่าปีศาจสายลมจะซื่อบื้อหรือดื้อมากสักแค่ไหน แต่มันก็ยังพอรู้ว่าใครที่มันไม่สมควรจะเข้าไปยั่วยุ นอกจากนี้เสียงคำรามเมื่อสักครู่ยังทำให้มันสัมผัสได้ถึงความตาย สัญชาตญาณของมันจึงพยายามกรีดร้องไม่ให้มันต่อต้านเจ้าของเสียงคำรามเมื่อสักครู่อย่างเด็ดขาด

“นายโอเคอยู่ไหม?” เซี่ยเฟยกล่าวถามพร้อมกับเหลือบสายตามองไปยังขนอุยที่เกาะอยู่บนไหล่

ขนอุยดูเหมือนจะเข้าใจคำพูดของเซี่ยเฟย มันจึงส่ายหัวเป็นคำตอบ แต่สายตาของมันยังคงจับจ้องมองไปยังปีศาจสายลมตรงหน้าอย่างแน่วแน่

ความโกรธเกรี้ยวภายในแววตาของขนอุยกำลังลุกโชนขึ้นมาเรื่อย ๆ ขณะที่ปากเล็ก ๆ ของมันกำลังขมุบขมิบเหมือนกับว่ามันกำลังพูดอะไรสักอย่างแต่ไม่มีเสียง อย่างไรก็ตามการขยับปากของขนอุยกลับทำให้ปีศาจสายลมที่อยู่ฝั่งตรงข้ามร่างกายสั่นสะท้าน และแม้แต่เนอร่าที่อยู่ไกลออกไปก็กำลังหน้าซีดราวกับคนตาย

“อาจารย์! นี่มันเกิดอะไรขึ้น?” เคดิร่ากล่าวถามด้วยน้ำเสียงที่เคร่งเครียดหลังจากสังเกตเห็นสีหน้าของเนอร่า

เนอร่ายังคงไม่ตอบคำถามและเริ่มขยับมือด้วยสีหน้าอันเคร่งเครียด

กฎแห่งหมอกอสูร!!

พริบตาต่อมามันก็มีเสียงระเบิดดังขึ้นมาจากในอากาศ ทำให้ผู้สมัครทุกคนหันหน้าไปทางต้นเสียงในทันที จากนั้นพวกเขาก็ได้พบกับผู้คุมสอบ 2 คนกำลังยืนอยู่เคียงข้างชายชราร่างผอมที่ร่างถูกปกคลุมไปด้วยแสงสีขาว

“นี่มันเกิดอะไรขึ้น?”

“ผู้อาวุโสคนนั้นเป็นใคร?”

ก่อนที่เหล่าบรรดาผู้สมัครจะระบุตัวตนของเนอร่าได้ กฎแห่งหมอกอสูรที่มีพลังอันรุนแรงกว่าเดิมก็ถูกเรียกใช้งานแล้ว

ปัง!

แสงสีขาวบนร่างของเนอร่าระเบิดออกอย่างฉับพลัน ก่อนที่ลำแสงนั้นจะมุ่งหน้าตรงไปยังปีศาจสายลม

ตูม!

ลำแสงสีขาวตกกระทบเข้ากับร่างของปีศาจสายลมโดยฉับพลัน ทำให้ร่างของสัตว์อสูรตัวใหญ่ถูกปกคลุมไปด้วยลำแสง จากนั้นร่างของมันก็ค่อย ๆ หดตัวเล็กลงจนกลายเป็นตัวนิ่มที่มีขนาดเล็กเท่าฝ่ามือ

“ผู้อาวุโส! นั่นคุณกำลังทำอะไรอยู่?” ชิลลี่รีบถามขึ้นมาอย่างตกใจ เพราะการเคลื่อนไหวของเนอร่าตอนนี้โจ่งแจ้งมากจนทำให้หัวหน้ากรรมการอย่างเธอไม่สามารถที่จะหลับตาข้างเดียวได้

“อย่าพึ่งถาม! อาจารย์จะต้องมีเหตุผลแน่ ๆ ดูนั่นสิตอนนี้การเผชิญหน้าที่แท้จริงได้เริ่มต้นขึ้นแล้ว” เคดิร่ากล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่จริงจัง

อิ้ว!

ขนอุยส่งเสียงคำรามขึ้นใหม่อีกครั้งทำให้ปีศาจสายลมต้องถอยหลังไปอีกสามก้าว

ทันใดนั้นเจ้าตัวน้อยก็กระโดดลงมาบนพื้นและค่อย ๆ กระเถิบเข้าไปหาปีศาจสายลมด้วยดวงตาอันแดงก่ำ คล้ายกับนักรบที่กำลังลากดาบไปตามพื้นเพื่อเดินหน้าเข้าหาคู่ต่อสู้อย่างเลือดเย็น

แม้ว่าในปัจจุบันร่างของปีศาจสายลมจะถูกปกคลุมไปด้วยลำแสงกฎของชายชราที่พยายามบังคับไม่ให้ร่างของมันยอมถอยกลับ แต่ปีศาจสายลมก็ยังคงขยับร่างกายไปตามสัญชาตญาณมากกว่าพลังที่กำลังพยายามบงการจิตใจของมันอยู่

อิ้ว!

โฮก!

เมื่อระยะห่างระหว่างทั้งสองฝ่ายลดลงมาเหลือไม่ถึง 2 เมตร ทั้งขนอุยและปีศาจสายลมต่างก็ส่งเสียงร้องคำรามออกมาในเวลาเดียวกัน

ทันใดนั้นสายลมสีดำที่มีฤทธิ์กัดกร่อนอันรุนแรงก็ถูกพัดพาไปเพื่อจู่โจมขนอุยในทันที อย่างไรก็ตามสำหรับการต่อสู้ระดับสูงแล้วการพยายามใช้กลยุทธ์เดิม ๆ ซ้ำ ๆ กันถือว่าเป็นสิ่งต้องห้าม แล้วอสูรศักดิ์สิทธิ์จะถูกทำร้ายแบบเดิมด้วยการโจมตีเดิม ๆ ได้ยังไง

สายลมอันรุนแรงถูกพัดออกไปอย่างฉับพลันทำให้โลหะถูกกัดกร่อนจนกลายเป็นของเหลว แม้แต่พื้นดินก็กำลังเกิดรอยแตกร้าว ซึ่งมันแสดงให้เห็นถึงความทรงพลังของการจู่โจมในครั้งนี้ได้เป็นอย่างดี

“มาดูซิว่านายจะทำอะไรได้ ถ้าหากว่านายถูกบังคับไม่ให้โจมตี” เนอร่ากล่าวขึ้นมาด้วยน้ำเสียงที่เต็มไปด้วยความเยาะเย้ย

การจู่โจมด้วยสายลมกรดในครั้งนี้ถูกเสริมพลังด้วยกฎของเนอร่าเข้าไปด้วย มันจึงทำให้ร่างของขนอุยค่อย ๆ ถูกพัดกลับหลังไปทีละนิด พร้อมกับทั่วทั้งร่างของมันที่ค่อย ๆ สูญเสียขนอันมันวาวไปทีละน้อย

ขนอุยทำได้เพียงแต่กัดฟันต้านรับการจู่โจมเอาไว้ เพราะเซี่ยเฟยเคยบอกว่าห้ามมันทำร้ายอีกฝ่ายอย่างเด็ดขาด จึงทำให้การต่อสู้ในครั้งนี้กลายเป็นการต่อสู้ที่ไม่ยุติธรรมเลยสักนิด

ภายใต้สถานการณ์ปกติปีศาจสายลมคงจะตายไปแล้วไม่น้อยกว่า 100 ครั้ง แต่ในวันนี้อสูรศักดิ์สิทธิ์ผู้ยิ่งใหญ่กลับไม่สามารถที่จะโต้ตอบได้เลยแม้แต่น้อย

อัดอั้น!

อัปยศ!

ปีศาจสายลมเป็นเพียงแค่ราชาอสูรขั้นสุดยอด แต่มันกลับกล้ามาทำตัวเย่อหยิ่งต่อหน้าอสูรศักดิ์สิทธิ์แบบนี้ได้ยังไง!!

เนอร่าส่งเสียงหัวเราะออกมาเบา ๆ เพราะไม่ว่าขนอุยกับเซี่ยเฟยจะทรงพลังมากแค่ไหน แต่การต่อสู้ในครั้งนี้ก็ถูกกำหนดผลลัพธ์เอาไว้ตั้งแต่แรกอยู่แล้ว ซึ่งชายชราก็ตั้งใจที่จะสั่งสอนบทเรียนให้ชายหนุ่มได้รู้สำนึกที่เขากล้าที่จะเข้ามาสร้างความวุ่นวายให้กับงานประเมินแบบนี้

แต่ในระหว่างที่เนอร่ากำลังมีความสุขอยู่นั่นเอง จู่ ๆ มันก็เริ่มมีการเปลี่ยนแปลงเกิดขึ้นอย่างกะทันหัน

ในระหว่างที่สถานการณ์ของขนอุยกำลังตกอยู่ในความเสียเปรียบอยู่นั้น จู่ ๆ เซี่ยเฟยก็เสียบบลัดบิวเทียสเข้าไปภายในร่างของปีศาจสายลมก่อนที่ใครจะทันได้สังเกตเห็น

ปีศาจสายลมเริ่มส่งเสียงร้องโหยหวนออกมาด้วยความเจ็บปวด เพราะในขณะนี้บลัดบิวเทียสกำลังดูดเลือดของมันออกไปโดยที่มันไม่สามารถที่จะต้านทานได้

ความทรมานในครั้งนี้ไม่ได้ก่อกำเนิดขึ้นแต่เพียงปีศาจสายลมเท่านั้น เพราะแม้แต่เนอร่าที่อยู่ห่างไกลออกไปก็กำลังสัมผัสได้ถึงพลังที่กำลังถูกสูบออกไปด้วยความรวดเร็วด้วย

เซี่ยเฟยกล้าลงมือจริง ๆ เหรอ?

เขาไม่รู้หรือยังไงว่าถ้าหากเขาลงมือสังหารสัตว์อสูร เขาจะถูกหัก 1,000 คะแนน?

“ตายไปซะ!!” เซี่ยเฟยส่งเสียงร้องคำรามออกมาด้วยความบ้าคลั่ง และในที่สุดร่างของปีศาจสายลมก็ถูกดูดเลือดออกไปจนแห้ง ชายหนุ่มจึงเหยียบร่างของมันซ้ำ ๆ ด้วยความแค้น

แม้ว่าเซี่ยเฟยจะไม่สามารถปราบสัตว์อสูรที่ถูกควบคุมโดยชายชราได้ แต่เขาย่อมสามารถลงมือสังหารสัตว์อสูรตัวนี้ได้อย่างแน่นอน

คิดจะใช้กฎของการประเมินมาบีบบังคับเขางั้นเหรอ?

หากเซี่ยเฟยเป็นผู้เคารพกฎ เขาก็คงจะไม่ได้มายืนอยู่ในจุดนี้!

“ถุย!”

หลังจากถุยน้ำลายใส่ศพของปีศาจสายลม เซี่ยเฟยก็เงยหน้าขึ้นไปมองเนอร่าด้วยแววตาที่เต็มไปด้วยความไม่พอใจ

เหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนรู้สึกตกตะลึง เพราะมันไม่มีใครคิดว่าบทสรุปของการเผชิญหน้าในครั้งนี้จะจบลงด้วยการที่เซี่ยเฟยสังหารปิศาจสายลมอย่างอุกอาจ โดยไม่สนใจกฎของงานประเมินแม้แต่นิดเดียว

การตัดสินใจของเซี่ยเฟยแตกต่างจากนักสู้คนอื่น ๆ อย่างชัดเจน เพราะคนส่วนใหญ่พยายามกัดฟันถูกสัตว์อสูรหยามหน้าเนื่องจากกฎของการประเมินที่ไม่ยุติธรรม แต่เขาเลือกที่จะลงมือสังหารโดยไม่ได้สนใจกฎของการประเมินเลยแม้แต่น้อย

“เมื่อกี้ฉันขอโทษ คำสั่งของฉันคงจะทำให้นายรู้สึกอัดอั้นมากเลยใช่ไหม?” เซี่ยเฟยกล่าวพร้อมกับลูบหัวขนอุยอย่างอ่อนโยน จากนั้นเขาก็หยิบคริสตัลต้นกำเนิดระดับ 4 มาให้กับมันเพื่อเป็นรางวัลปลอบใจ

เหตุการณ์นี้ทำให้ทุกคนจ้องมองไปทางเซี่ยเฟยอย่างตกตะลึง เพราะมันไม่มีใครเคยคิดจริง ๆ ว่าบทสรุปของการประเมินจะจบลงด้วยสถานการณ์แบบนี้

ไอ้บ้า! 

นี่เขาเป็นพวกไม่มีเหตุผลงั้นเหรอ?!

ในเวลาเดียวกันเนอร่าก็กระอักเลือดออกมาเต็มปาก เนื่องมาจากการจู่โจมด้วยบลัดบิวเทียสส่งผลกระทบต่อร่างกายของเขาอย่างหนักด้วยเช่นกัน

***************

555555 ฉายาไอ้บ้าของพี่เฟยกลับมาอีกแล้ว