บทที่ 526: มาเถอะ! ข้าจะพาเจ้ากลับบ้าน
บทที่ 526: มาเถอะ! ข้าจะพาเจ้ากลับบ้าน
“ที่ท่านแม่เรียกหยินชางออกไปตามลำพังต้องเป็นเพราะว่าท่านแม่มีเรื่องสำคัญที่จะคุยกับเขาแน่เลย!”
หลงหลิงเอ๋อนั่งอยู่ริมฝั่งแม่น้ำโดยเท้าเล็ก ๆ ของนางที่แช่อยู่ในน้ำดูมีสีขาวราวกับหยก ขณะที่นางมองตามหลังเด็กหนุ่มไปไม่ละสายตา
เนื่องจากช่วงนี้อากาศร้อนมาก หมอหนูทั้ง 2 จึงไม่ค่อยมีอารมณ์สอนอะไรลูกศิษย์สักเท่าไหร่ ประกอบกับวันนี้พวกพี่ ๆ น้อง ๆ ก็พักผ่อนกันอยู่ที่บ้านด้วยเหมือนกัน เด็กหญิงจึงไม่ได้ออกจากบ้านไปไหน
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง
เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น
ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว
หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน
Copyright © 2018-2025 keangun. All Right Reserved.
