196 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ท้าทายลอร์ดปีศาจ

196 ทากัตซูกิ มาโกโตะ ท้าทายลอร์ดปีศาจ

“มากำจัดลอร์ดปีศาจกันเถอะ”

เสียงที่พึ่งพาได้นั้นทำให้ผมผ่อนคลาย

ผมหันไปอีกครั้งและมองหน้าของนักเวทย์ที่โดดเด่น

และจากนั้น ผมสังเกต

ผมจบที่การสังเกต

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ…ไม่ใช่เธอดูเหนื่อยๆเหรอ?” (มาโกโตะ)

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามะซีดอยู่ตลอดเพราะเธอเป็นแวมไพร์ แต่สีหน้าของเธอต้อนนี้โทรมกว่านั้น…

สีหน้าของเธอแข็ง น่าจะเนื่องมาจากสภาพของเธอ

“ใช่ เพราะทั้งหมดชั้นกดดันตัวเองค่อนข้างมากเพื่อมาที่นี่…ผู้ใช้สปิริต-คุง ขอโทษ แต่ชั้นขอเหมือนเดิม”

“อ-โอเค” (มาโกโตะ)

ผมเปิดคอเสื้อและเสนอคอของผม

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ‘อั้ม’ ทันที และเสียงกลืนได้ถูกทำ

…ไม่ใช่เธอแรงกว่าปรกติเหรอ?

ผมอาจจะเลือดจาง

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ?! ไม่ใช่ว่าท่านดูดเยอะไปเหรอ?!” (ซากุไร)

ซากุไร-คุงตะโกนลนลาน

“ปุ่ฮ่า! ฮยยยู้ รสชาติของเลือดหลังจากเดินทางไกลดีที่สุดเลย”

“...ไม่ใช่เธอทำกับผมเหมือนเป็นเครื่องดื่มหลังออกกำลังกายเหรอ?” (มาโกโตะ)

“อาา ชั้นกลับมามีชีวิต กลับมามีชีวิต”

แต่เธอเป็นอันเดดนะ?

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ได้โปรดกินเลือดของผมด้วย” (ซากุไร)

“อืม ชั้นซาบซึ้งกับข้อเสนอ แต่…”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะมีปัญหาว่าจะพูดอะไรกับข้อเสนอของซากุไร-คุง

อะไร ผมเป็นแค่คนเดียวที่โดนดูดเลือดที่นี่เหรอ

ดื่มเลือดของซากุไร-คุงด้วย คือที่ผมคิด แต่จากนั้นผมจำได้

มันเป็นเพราะนั่นเหรอ?

เรื่องนั้นที่ว่าเลือดรสชาติไม่ดียกเว้นว่าจะเป็นคนบริสุทธิ์

“นี่ไม่ใช่เวลาจะมาพูดเรื่องนั้นนะ ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ” (มาโกโตะ)

ผมมอบความคิดเห็นจากใจ

“แต่นายรู้มั้ย…ชั้นลองมันทีนึง และมันแย่อย่างไม่น่าเชื่อ ชั้นไม่ได้กินอะไรแบบนั้นตั้งแต่จอห์นนี่เลยนะ รู้มั้ย…?

“...มากขนาดนั้น?” (มาโกโตะ)

สีหน้าของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามาได้จริงจังมากจนผมเลิกตามประเด็นนั้นไป

แล้วก็ นี่ไม่ใช่เวลาจะมาคุยเล่นกัน

เราสร้างระยะด้วยเทเลพอร์ต แต่มันดูเหมือนลอร์ดปีศาจได้สังเกตเราแล้วตอนนี้

และเขาก็สังเกตความจริงที่ว่าปราชญ์ผู้ยิงใหญ่-ซามะอยู่กับเรา

“ฮีโร่แห่งแสง-คุง นายสู้ได้มั้ย?”

“...ผมคิดว่ามันจะลำบาก มันต้องใช้กำลังทั้งหมดเพื่อหยุดการโจมตีจากราชาสัตว์” (ซากุไร)

“...เข้าใจแล้ว เข้าใจแล้ว ปล่อยมันให้ชั้นตั้งแต่ตอนนี้ไป พวกนายสองคนวิ่งหนีไป”

“เอ๋?” (มาโกโตะ)

“อะไร? เราจะไม่สู้ด้วยกันเหรอ?

จากซากุไร-คุง ทุกคนได้ให้ความร่วมมือกันเพื่อกำจัดราชาสัตว์คนก่อน

ถ้าเป็นอย่างนั้น ไม่ใช่ว่าเราควรจะทำอย่างเดียวกันครั้งนี้ด้วยเหรอ?

แต่มันคือปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

เธออาจจะเคลียร์แบบโซโล่ได้

[{คุณจะทิ้งปราชญ์ผู้ยิงใหญ่และวิ่งหนีจากที่นี่?}]

ใช่

ไม่

ผู้เล่นอาร์พีจีถูกใช้งาน

ตัวเลือกลอยอยู่

‘ทิ้งปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ’...นั่นเป็นประโยคที่แปลก

มันกวนใจผม

“รับทราบ ทากัตซูกิ-คุง เราจะเป็นภาระที่นี่ ดังนั้นเคลื่อนย้ายออกจากที่นี่กันเถอะ” (ซากุไร)

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ” (มาโกโตะ)

ผมเมินซากุไร-คุงและถามเธอ

“อะไร?”

“เอาชนะลอร์ดปีศาจคนเดียวได้มั้ย?” (มาโกโตะ)

“...ชั้นไม่ได้อ่านแอขนาดที่จะให้พวกนายกังวลเกี่ยวกับชั้นนะ”

ผมรู้สึกถึงอารมณ์สบายๆจากเธอได้จากคำพูดของเธอ

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่ซามะปรกติแล้วจะไม่สู้ตอนกลางคืนเนื่องจากเธอเป็นแวมไพร์

มากกว่านั้น เธอได้กลับไปกลับมาระหว่างคาเมลอนและไฮแลนด์

เธอต้องค่อนข้างเหนื่อย

มันต้องค่อนข้างหนักกับเธอ

“ทากัตซูกิ-คุง…?” (ซากุไร)

ซากุไร-คุงดูไม่สบายใจเมื่อเห็นว่าผมไม่วิ่งหนี

“มันโอเค แค่ไป! เราเสียฮีโร่แห่งแสงที่นี่ไม่ได้ คนเดียวที่กำจัดเจ้าปีศาจผู้ยิ่งใหญ่ได้คือฮีโร่แห่งแสง”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูดอย่างโกรธเคือง

(เธอกดดันตัวเธอเองที่นี่จริงๆ) (มาโกโตะ)

บางทีเธอพยายามจะเสียสละตัวเธอเอง?

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะช่วยผมไว้มาก

ในลาเบรินทอส ในประเทศแห่งแสง และอย่างอื่นหลายๆอย่างด้วย

คืนความดีด้วยความดี

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ ผมมีความคิด” (มาโกโตะ)

“อะไร?

“ทากัตซูกิ-คุง?” (ซากุไร)

“ถ้าทำอย่างนี้ล่ะ?” (มาโกโตะ)

ผมบอกสองแผนที่ผมเพิ่งคิดมาตอนนี้

◇◇

“...มันประมาณอย่างนั้น” (มาโกโตะ)

“โฮฮฮ่ นั่นน่าสนใจ!”

“มันจริงว่าด้วยวิธีนั้น…” (ซากุไร)

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและซากุไร-คุงแสดงความสนใจในที่ผมอธิบาย

“《กกกุโโโโโโโโอ้อออ!!》”

ในทันทีนั้น เสียงคำรามของลอร์ดปีศาจทำให้อากาศสั่น และมันสะท้อนอยู่ในที่นี้

ความกระหายเลือดของลอร์ดปีศาจเพิ่มขึ้น

“โว้ว เค้าดูเหมือนจะระวังเรา แต่หลังจากที่ไม่มีสัญญานว่าจะทำอะไรซักอย่าง เค้าต้องหมดความอดทน”

ตาของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะคมขึ้น

“ผมจะซื้อเวลา ชั้นปล่อยมันให้นายนะ ทากัตซูกิ-คุง” (ซากุไร)

“ชั้นจะปกป้องผู้ใช้สปิริต-คุง”

“ซากุไร-คุง! ชั้นจะเตรียมการเสร็จใน 5 นาที ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะจะส่งสัญญาน” (มาโกโตะ)

พวกเรายืนยันหน้าที่ของเรา

“《กกกกกุโอออออออ้!!》”

เมื่อลอร์ดปีศาจเปิดปากของเขา ไฟสีดำพ่นออกมา

มันเป็นไฟของเครื่องพ่นไฟมโหฬาร เข้าหาเรา

ในทันทีนั้น ภาพเบลอ

ที่เปลี่ยนเนื่องจากเทเลพอร์ตของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

แต่การโจมตีของลอร์ดปีศาจไม่หยุด

เพราะซากุไร-คุงอยู่ที่นั่น

เป้าหมายของลอร์ดปีศาจคือฮีโร่แห่งแสง

ซากุไร-คุงวางชีวิตเป็นเดิมพันเพื่อซื้อเวลา

นั่นทำไมผมต้องเตรียมการเร็วที่สุดเท่าที่ผมทำได้

[โล่งจิต] 100%

และจากนั้น…

[แขนสปิริต]

ผมยกแขนขวาขึ้นบนท้องฟ้า

ระหว่างที่ทำมันอยู่ ผมให้สปิริตน้ำในทั้งบริเวณนี้ช่วยด้วย

จำนวนของมานาที่เพียงพอจะทำลายแม้แต่อุกกาบาตที่โจมตีเมืองหลวงของประเทศแห่งไฟ ได้รวมกัน

“แน่นอนว่าเค้าสังเกต หือห์”

เหมือนอย่างที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูด ลอร์ดปีศาจหยุดโจมตีซากุไร-คุง

เขาคิดซักพัก และจากนั้นยิงไฟสีดำมาทางนี้ด้วย

“ช่างเป็นการโจมตีครึ่งๆกลางๆ”

ทันทีที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะร่ายอะไรบางอย่าง กำแพงเหมือนกระจกปรากฏอยู่ตรงหน้าเรา

ทันทีที่ไฟสีดำโดนกำแพง ไฟสีดำ {เด้งกลับ}

(ชนิดของบาเรียที่สูงที่สุด บาเรียสะท้อน!) (มาโกโตะ)

คืนเวทมนตร์ไปแบบนั้นเลย มันเป็นเวทมนตร์บาเรียที่ยากที่สุด

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะใช้มันอย่างสมบูรณ์แบบเหมือนมันไม่มีอะไรเลย

“ชั้นขาดมานาไปตอนนี้น่ะ เห็นมั้ย ชั้นใช้ได้แค่เวทมนตร์ใช้ยากๆแบบนี้”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพึมพำสิ่งนี้ในความไม่พอใจ

แต่บาเรียสะท้อนควรจะเป็นเวทมนตร์ระดับนักบุญนะ

ซากันโจมตีซากุไร-คุงต่อ

ดูเหมือนปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและผมถูกทิ้งไว้สำหรับทีหลัง

“มาขวางทางเค้านิดนึงกันเถอะ”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะพูดสิ่งนี้และยิงเวทมนตร์ระดับกษัตริย์ ฟีนิกซ์

ลอร์ดปีศาจหลบมันดั่งพบว่ามันน่ารำคาญ

ซากุไร-คุงสามาระทนการโจมตีได้อย่างไรก็ไม่รู้

“กุกุ…ลอร์ดปีศาจควรจะเน้นการเล็งไปที่ฮีโร่แห่งแสงแล้ว เค้าสับสนว่าเค้าควรจะโจมตีใคร”

ผมได้ยินเสียงที่สนุกของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ

เธอพูดนี่ แต่การโจมตีของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะไม่ได้ทำความเสียหายถึงตาย เธอยิงเวทมนตร์ที่มันทำเป็นความเสียหายได้อย่างต่อเนื่อง

ไม่ต้องสงสัยว่ามันน่ารำคาญกับลอร์ดปีศาจ

“มันยังไม่เสร็จเหรอ ผู้ใช้สปิริต-คุง?”

“...ต้องการประมาณ…อีก 3 นาที ผมคิดว่า” (มาโกโตะ)

ผมรวมมานาต่อไป

ซากุไร-คุงมีสมาธิกับการล่อการโจมตีของลอร์ดปีศาจ

ผมไม่คิดว่าเขาจะแพ้แบบนั้น

การกินกันไม่ลงดำเนินไปซักพัก และ…การเตรียมการของผมเสร็จสิ้น

โอเค!

ผมควรจะทำมันได้ด้วยมานานี้!

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ!” (มาโกโตะ)

“ในที่สุด!”

ผมเรียกปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ และเธอตอบด้วยความสุขผสมอยู่ในเสียงของเธอ

ผมใช้งานเวทมนตร์

“เวทย์น้ำ: [{สร้างน้ำ}]” (มาโกโตะ)

ที่ผมทำหลังจากรวมมานาจำนวนมหาศาล ไม่ได้ทำแม้แต่การใช้เวทมนตร์ระดับประถม มันเพื่อสร้างน้ำ

ผมเพียงแต่สร้างน้ำด้วยมานา

สูงขึ้นไปเหนือท้องฟ้า สูงกว่าเมฆสีดำ

“ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ! ได้โปรดทำอะไรบางอย่างเกี่ยวกับเมฆ!” (มาโกโตะ)

“ผมเรียก ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ และคะยั้นคะยอให้เธอทำขั้นตอนต่อไป

“เปิด”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะขึ้นเสียงของเธอ และมีช่องเปิดอยู่ในเมฆสีดำสนิท

ช่องเปิดอาจจะเล็กกว่าเมื่อผมทำมัน

“จึ ชั้นไม่เก่งกับการใช้กำลังบังคับแบบนี้”

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะ แต่นี่ก็เพียงพอแล้ว

แสงส่องลงมาจากช่องเปิดเล็กๆในเมฆ

แต่ไม่ใช่แสงที่เล็กน้อยเหมือนก่อนหน้านี้

มันเป็นการรวมแสงของแสงทั้งหมดใน {20กม.}

“ชั้นตกใจที่นายสร้างอะไรบางอย่างแบบนั้นได้ ผู้ใช้สปิริต-คุง”

“......”

เสียงที่ทึ่งของปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะมาถึงหูผม แต่ผมตอบไม่ได้ เพราะผมควบคุมแขนสปิริตและเวทมนตร์

แต่แม้ว่าผมก็เห็นได้จากช่องเปิดของเมฆ

เลนส์น้ำขนาดยักษ์ประมาณ 10กม ในรัสมี ที่ผมสร้างด้วยเวทมนตร์น้ำ

◇มุมมองซากุไร เรียวซูเกะ◇

{สร้างเลนส์ด้วยเวทมนตร์น้ำเพื่อรวมแสง}

นั่นเป็นแผนของทากัตซูกิ-คุง

มีวิธีแบบนั้นเหรอ?!

แต่มันน่าจะไม่ใช่วิธีที่เป็นที่รู้จักกันทั่วในโ,กนี้นะ

ข้อพิสูจน์สิ่งนั้น ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะผู้รู้ทุกอย่างได้พยังหน้าดั่งประทัพใจ

“ชั้นเห็นด้วย ไปกันเถอะ ผู้ใชสปิริต-คุง”

“ได้โปรดทำอย่างนั้น ทากัตซูกิ-คุง” (ซากุไร)

ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะและผมเห็นด้วยกับแผนของทากัตซูกิ-คุง

“ได้เลย~” (มาโกโตะ)

ทากัตซูกิ-คุงได้ไฟลุก และเขายกแขนสีฟ้าขึ้นสู้ท้องฟ้า

หน้าของเขาเหมือนเวลาที่เขากำลังจะแกล้งคน

หลังจากนั้น ผมพยายามทนการโจมตีของลอร์ดปีศาจ และทำหน้าที่เป็นเหยื่อล่อ

มันคล้ายกันกับเมื่อเวลาก่อนที่ปราชญ์ผู้ยิ่งใหญ่-ซามะมา

แต่มันต่างออกไป

มันเป็นจุดยืนป้องกัน ที่มีแผนที่ชัดเจนอยู่ข้างหลังมัน

ผู้นำของแผนนี้คือทากัตซูกิ-คุง

งั้นไม่ต้องสงสัย

หลังจากซักพัก ทุกอย่างตรงหน้าผมเปลี่ยนเป็นสีขาวบริสุทธิ์

และจากนั้น ผมสังเกตว่าจริงๆแล้วมันเป็นแสงของดวงอาทิตย์

มันอยู่ที่นี่!

ตัวของผมอาบอยู่ในแสงที่รวมกันของหลายกิโลเมตร

และจากนั้น แสงเปลี่ยนเป็นออร่าโดยสกิลฮีโร่แห่งแสง

ฮีโร่แห่งเสง; สกิลที่ผู้กอบกู้อาเบลใช้งาน

ลอร์ดปีศาจเหวี่ยงมือขนาดยักษ์ของเขา

พลังของมันขยี้ปราสาทไฮแลนด์ได้ในทีเดียว

พลังขนาดนั้นได้เหวี่ยงมาที่ผม

ไม่กี่ช่วงเวลาก่อน ผมทำได้แค่หลบ

แต่…

“[โล่แสง]” (ซากุไร)

ผมยกแขนขวาขึ้นตรงหน้าผม และโล่มโหฬารปรากฏระหว่างผมและลอร์ดปีศาจ

การโจมตีของลอร์ดปีศาจถูกกันอย่างง่ายๆ

“《กกกกกกกู่โโโโโอ้ออ!!》”

ลอร์ดปีศาจคำรามและปล่อยการโจมตีต่อไปของเขา

ไฟสีดำอาละวาดพุ่งเข้ามา

แต่มันทั้งหมดไม่มาถึงผม

แสงก็ส่องมาบนผมต่อในเวลานั้นด้วย

มานาและออร่าได้กลับมาที่ตัวผม

ผมจะไม่ปล่อยให้โอกาสที่ทากัตซูกิ-คุงสร้างให้ผมเสียเปล่า

(...ตัวชั้นร้อน) (ซากุไร)

มันดั่งผมเผาใหม้

ผมชำเลืองมองขึ้นไป

เลนส์น้ำขนาดยักษ์ที่รัศมีมากกว่า 10กม ที่ทากัตซูกิ-คุงสร้างได้รวมแสงของพระอาทิตย์มาที่นี่

ในทันใดนั้น แสงบิดเบี้ยว

จากทากัตซูกิ-คุง เขาทำได้ปรามาณ 1 นาที

เราน่าจะถึงเวลาจำกัดแล้ว

แต่นี่เพียงพอแล้ว

ผมได้รวมแสงมากพอที่จะกำจัดลอร์ดปีศาจ

ผมร่างเวทมนตร์ที่ผมถูกสอนในโบสถ์เทพธิดา ที่เห็นว่าถูกใช้โดยผู้กอบกู้อาเบล

“{เทวดาขับร้อง}
{นำทางพระเจ้าที่ล้ำค่า}
{เติมเต็มโลกและสวรรค์ด้วยความรู้สึกซาบซึ้ง}
{มาฉลองวันนี้ที่มงคลเถิด}
{ขอความรุ่งโรจน์แด่เทพธิดาที่สถิตอยู่สูง ณ สรวงสวรรค์}”

“[{ดาบแห่งแสง เซราฟ, อูรีเอล}]” (ซากุไร)

ดาบที่ผมถือเปลี่ยนเป็นดาบที่ห่อหุ่มไปด้วยไฟสีขาว

สัตว์สิงโตยักษ์ ที่ขนสีเงิน

ผมรู้สึกเหมือนซากันสั่นที่นั่น

ลอร์ดปีศาจคำรามอีกครั้ง

เขากระโจนมาทางผม

“[{ดาบแห่งการลงทันฑ์: แฟลช}]” (ซากุไร)

ผมเหวี่ยงดาบของผมเงียบๆ

โค้งที่วาดโดยดาบดูช้า

ด้วยความเร็วอย่างนี้ มันจะถูกหลบโดยลอร์ดปีศาจ

ความคิดผิดๆแบบนั้นข้ามผ่านใจผม

มันหยุด

ลม

การไหลของเมฆ

เสียง

ลอร์ดปีศาจที่มุ่งหน้ามาทางผมหยุดอยู่กับที่

ผมเป็นเพียงคนเดียวเท่านั้นที่เคลื่อนไหวในโลกที่ถูกแช่แข็งนี้

และดาบที่ผมเหวี่ยงช้าๆ ยิงคลื่นแสง และมันไปถึงลอร์ดปีศาจ

ในทันทีต่อมา เสาแสงมโหฬารได้ขึ้นมาและเปลี่ยนเป็นกางเขน

เสียงกรีดร้องของลอร์ดปีศาจดังพอที่จะทำให้พื้นสั่นสะท้อนบริเวณนี้

 

เป้าหมายเดือน 4/66
ค่าเน็ต 200/200
กาแฟ 180/300
ค่าไฟ 20/1000
สนับสนุนผลงาน โดเนทได้ที่
067-3-63958-5
กสิกรไทย

แปลโดย: wayuwayu
ติดตามได้ที่ดิสคอทส่งข้อความมาขอได้ที่ facebook: "wayuwayu แปล"
pdfไว้อ่านตอนกลางคืน  สปอนเซอร์ตอน จองตอน ซื้อตอน หารได้ ได้ทั้ง facebook และ discord