ตอนที่ 9 : ข้าแค่อยากให้เจ้าเติบโตขึ้น

ด้วยคำสั่งของผู้เป็นพ่อ เกร็คจึงต้องก้าวลงไปที่สนามประลอง ดาบที่ตอนนี้เหน็บอยู่ที่ข้างเอวเขารู้สึกหนักกว่าที่เคยมา เท้าที่เคยก้าวเดินอย่างภาคภูมิใจตอนนี้ยกขึ้นยากกว่าเดิม

*****

“ โอ้ย เวรเอ้ย! มันเจ็บนะเว้ย! พอแล้วๆ!"

“ เช่นนั้นท่านควรรับการรักษาให้เหมาะสมก่อน! ”

“ ข้าก็บอกไปแล้วไง ข้าจะสู้ต่อโดยไม่รักษา ”

“ เช่นนั้นท่านก็หยุดร้อง! ข้าทำแผลให้ท่านใกล้เสร็จแล้ว ”

นักบวชร้องตะโกนใส่ซีค ในตอนนี้นักบวชกำลังผันแผลรักษาเบื้องต้นให้กับอาการบาดเจ็บของซีค ถึงแม้ตอนนี้ซีคจะทำสีหน้ารำคาญและมีเสียงบ่น แต่ซีคก็ขยับร่างกายเพื่อให้นักบวชผันแผลได้ง่ายขึ้น 

“ ข้าทำเสร็จแล้ว ”

“ เสร็จแล้วงั้นหรอ ”

“ ข้าทำเพียงการรักษาเบื้องต้นเท่านั้น ท่านต้องรู้ไว้ว่าร่างกายท่านกำลังเสียเลือดมาก ไม่ว่าจะแพ้หรือชนะ ต้องจบการประลองให้เร็วที่สุดแล้วท่านต้องรีบรับการรักษาที่ให้…! ”

“ โอ้ ข้าดูกลายเป็นอันเดดอย่างมัมมี่ไปเลย ถ้ามีใครผ่านมาเห็นข้าสภาพแบบนี้ในสุสานใต้ดิน พวกเขาคงคิดว่าข้าต้องเป็นปีศาจจะเข้าทำร้ายพวกเขาแน่ๆ ”

“ ได้โปรดฟังที่ข้าพูดด้วย!”

ซีค ต้องดันตัวนักบวชที่ตอนนี้เหมือนจะร้องไห้ออกไป เกร็คที่ตอนนี้ยืนดูสถานการณ์อยู่โดยไม่พูดอะไร เหมือนที่ซีคพูดแหย่ไปก่อนหน้านี้แต่ตัวเขาเต็มไปด้วยผ้าพันแผลเหมือนมัมมี่จริงๆ เนื่องจากนี้เป็นแค่การรักษาอย่างฉุกเฉินเท่านั้นจึงยังมีเลือดซึมออกมาอย่างเห็นได้ชัดอยู่

' เขาเป็นสัตว์ประหลาดหรือไงที่ยังเคลื่อนไหวได้! '

เกร็ค ที่เคยคิดว่าตัวเองก็มีความอดทนมากเหมือนกัน แต่พอได้เห็นสภาพร่างกายของซีคในตอนนี้ เขารู้ทันทีว่าเขาไม่ได้ใกล้เคียงกับความอดทนของซีคเลย

ซีค เริ่มแกว่งดาบไปมา เป็นการทดสอบว่าผ้าพันแผลที่พันอยู่บนตัวเขามันขัดขวางการขยับร่างกายของเขาหรือเปล่า ผลที่ได้คือบาดแผลที่พันไว้เริ่มฉีกกว้างขึ้นไปอีก และ เลือดที่ซึมออกมาอยู่แล้วก่อนหน้านี้เริ่มซึมออกเร็วขึ้น แต่ยังไงตัวซีคนั้น ไม่ได้ใส่ใจเรื่องนี้เลยแถมดูผ่อนคลายที่ผ้าพันแผลไม่ขัดขวางการเคลื่อนไหวของเขามากไป

ซีค ส่งสัญญานว่าเขาพร้อมสำหรับการประลองนี้แล้ว และ ไทเนอร์ผู้เป็นกรรมการตัดสินจึงตะโกนออกมา

 " เตรียมพร้อม ดึงดาบของพวกท่านออกมา ! "   

คราวนี้ไม่มีการใช้วาทศิลป์ใดๆ จากสถานการณ์อาการบาดเจ็บของซีค ไทเนอร์จึงให้การประลองครั้งนี้เริ่มเร็วที่สุด หลังจบคำ เกร็คเริ่มดึงดาบออกมา ส่วนซีคก็ยกดาบขึ้น

“ การประลองเริ่มได้! ”

การประลองครั้งที่สอง ที่ไม่มีใครคิดนอกจากซีคที่ตั้งใจไว้ ได้เริ่มต้นขึ้น

แม้เกร็คจะดูออกอาการกลัวเล็กน้อย แต่จากการที่ฝึกฝนมานาน เขายังคงยืนในท่าทางมั่นคงได้อยู่ เปรียบเทียบทางด้านซีคขณะถือดาบไหล่ของเขาไหวไปมา ท่าทีในการยืนก็ลวกๆ

“ ว่ายังไงน้องชายข้า แกจะไม่เข้ามางั้นหรอ หรือนี้แกกำลังหวังให้พี่ชายที่กำลังบาดเจ็บอยู่เป็นคนเริ่มก่อนเนี่ยนะ นี้แกเอาจริงงั้นหรอ ไม่คิดมาก่อนเลยว่าแกจะเป็นคนขี้ขลาดสารเลวได้ขนาดนี้ ”

ซีค เริ่มยั่วโมโหเกร็คอีกหน่อย แต่เกร็คทำแค่กำมือแน่น ไม่รีบที่จะเข้ามาโจมตีก่อน

‘ ใจเย็นไว้ก่อน สถานการณ์นี้ดีเป็นประโยชน์กับเรามากกว่า ’

ต่อให้ตอนนี้ซีคเป็นลมไปก็ไม่มีใครแปลกใจ ต่างกับเกร็คที่ตอนนี้ร่างกายกำลังดีพร้อม ไม่ว่าทักษะความสามารถของซีคนั้นจะเกินความคาดหมายไปไกล แต่การต่อสู้ในสถานการณ์ตอนนี้ก็ดูเป็นเกร็คที่ได้เปรียบมากกว่า

' ฉันรู้ทันแก! แค่นี้ฉันจะไม่รู้ได้ยังไงวะ! '

ต่างกับตัวซีคคนก่อนเขาจะได้ออกจากตระกูลไป เกร็คนั้นได้ผ่านการฝึก การเรียนรู้ที่หลายประเภท และที่ผ่านมาเขาทำได้ดีมากมาโดยตลอด แต่ไม่รู้ทำไม…ดาบที่อยู่บนมือของเกร็คถึงกำลังสั่น 

“ นี้แกจะไม่เป็นฝ่ายเข้ามาก่อนจริงๆหรอ ข้าน่าจะรู้มานานแล้วละว่าอย่างแกไม่เคยเป็นน้องชายอย่างที่ควรจะเป็นเลยแม้แต่น้อย ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร พี่ชายที่แสนดีของแกคนนี้จะเป็นฝ่ายเริ่มก่อนเอง ”

ปึงงง !

ซีค พุ่งร่างของตัวเองไปข้างหน้า แม้ร่างกายของเขาจะมีอาการสั่นเล็กน้อยตั้งแต่ปลายเท้า เป็นผลมาจากการบาดเจ็บที่มี แต่ท่วงท่าเวลาที่ซีคพุ่งเข้าหาเกร็คนั้น เฉียบคมและไร้ที่ติ

" ฮึก! "

เกร็ค ยกดาบขึ้นป้องกันการโจมตีของซีค

‘ มันไม่ได้รุนแรงเหมือนที่ข้าคิดไว้ ’

อาการบาดเจ็บจำนวนมากบนร่างกายของซีค คงกำลังส่งผลให้พลังต่อสู้ของเขาลดลง ความกลัว วิตกกังวลของเกร็คก่อนหน้านี้น้อยลง เขารู้สึกมีความหวังอีกครั้ง

“ ถ้าเป็นแบบนี้ก็ไม่เท่าไหร่ ข้าเอาชนะได้! ”

เมื่อความมั่นใจกำลังกลับมา เกร็คยกดาบขึ้นเพื่อจะปะทะกับซีคตรงๆ

ปังงง!!

“ อึกกก! ”

ครั้งนี้เกร็คแทบจะไม่สามารถป้องกันการโจมตีของซีคไดั  ซีคเริ่มฟันไปที่เกร็คอีกครั้งอย่างรวดเร็วเหมือนกับใบไม้ที่พลิวไหวในสายลม ยากที่จะตามทัน

เกร็ค เสียจังหวะไปครู่หนึ่งก่อนจะยืดหยัดได้อย่างมั่นคง หวังจะโต้กลับ 

แต่คราวนี้เหนือตัวเขาขึ้นไปคือการโจมตีของซีคที่กำลังโหมกระหน่ำลงมาเหมือนพายุแทน

เปลี่ยนเป็นการโจมตีแต่ละครั้งไม่รุนแรงมาก แต่ทั้งหมดที่โจมตีมานั้นรวดเร็วดั่งสายฟ้า 

ในตอนนี้รูปแบบการต่อสู้ของเขาเปลี่ยนไปจากครั้งที่สู้กับไบเนอร์อย่างคนละคน

“ รูปแบบการต่อสู้ของนายน้อยซีคเปลี่ยนไปอย่างสิ้นเชิง! ”

พ่อบ้านเทรล อดไม่ได้ที่จะแสดงความประหลาดใจออกมา เขาไม่สนว่าคนอื่นมีความคิดยังไง แต่ตัวเขานั้นแค่ต้องการให้คนที่เหมาะสมมากที่สุดและดีที่สุด ได้รับการสืบทอดตำแหน่งเคานต์แห่งสตีลวอลล์

พรสวรรค์ที่เกินความคาดหมายของซีค ถือเป็นความยินดีของเขาเหมือนกันอย่างไรก็ตาม คนแบบเขาเป็นแค่คนกลุ่มเล็กๆในสตีลวอลล์

เมื่อต้องนึกถึงความรู้สึกขของท่านเคานต์และนายหญิงฟรอเรล คริส นันท์ ได้แต่ตอบเทรลอย่างระมัดระวัง “ ท่านซีคคงแค่เปลี่ยนรูปแบบการต่อสู้ไปเพราะอาการบาดเจ็บ ทุกการเคลื่อนไหวแต่ละครั้งบาดแผลเขาจะเปิดกว้างขึ้น คงกำลังใช้ประโยชน์จากพลังการโจมตีของคู่ต่อสู้ ดูดซับพลังให้มากที่สุดแล้วสะท้อนกลับบางส่วน เหมือนที่เขากำลังทำตอนนี้ ”

“ มันทำง่ายขนาดนั้นเลยหรอ ท่านคริส นันท์ ”

“ เอ่อ แน่นอนว่าไม่ ”

คริส นันท์ รู้สึกกังวลแม้ในขณะที่ตอบออกไป

' ท่านซีคมีพรสวรรค์มากกว่าที่เราคิด '

ทุกสิ่งที่ซีคแสดงให้่พวกเขาเห็น พรสวรรค์ในการต่อสู้ที่ราวกับสัตว์ประหลาดในคนรุ่นเดียวกัน เหมือนทวยเทพกลับชาติมาเกิด(?) ขนาดที่ท่านซีคเพิ่งปลุกมานาของตัวเองได้ไม่นานยังนำทักษะระดับสูงมาใช้ในการประลอง เปลี่ยนทิศทางการประลองจนกลายเป็นต่อสู้เพื่อแลกชีวิตผลักดันไบเนอร์จนมุม ล่าสุดท้าทายท่านเกร็คทั้งที่ตัวเองบาดเจ็บหนักแต่ยังรักษาความได้เปรียบ

‘ ตอนนั้นไม่ใช่แค่ใช้ทักษะความสามารถของเขาเท่านั้น ก่อนหน้านี้ท่านซีคก็ยังใช้ประโยชน์ความอ่อนประสบการณ์ของเจ้าหนูไบเนอร์ได้ฉลาดสุดๆ การที่เขาสั่นคลอนจิตใจของคู่ต่อสู้ให้ตัวเองได้เปรียบ เขาช่างเข้าใจปัจจัยสำคัญถึงการเอาชนะจริงๆ’

และ “ ปัจจัยสำคัญ ” นี้เป็นสิ่งจำเป็นมากสำหรับคนสตีลวอลล์ที่ต้องป้องกันตัวเองจากศัตรู ที่จะรุกรานเข้ามาเมื่อไหร่ก็ได้

' ข้าเคยคิดว่าท่านเกร็คดีพอแล้วที่จะเป็นท่านเคานต์คนต่อไป แต่... '

คริส นันท์ แอบชำเลืองมองท่านเคานต์และนายหญิงฟรอเรล

' เหมือนพวกท่านเคานท์จะไม่ดีใจกับเรื่องนี้ '

ตัวเขานั้นเข้าใจความรู้สึกนั้นว่าทำไม เขาหันกลับมามองการต่อสู้อีกครั้ง

' ทักษะความสามารถของท่านเกร็ค เขาสามารถกลายเป็นท่านเคานต์ที่ดีได้ แต่ยังไงถ้าท่านซีคได้เป็น…'

ต่อให้ความสามารถด้านอื่นๆของซึคจะมีแค่ครึ่งหนึ่งของความสามารถในการต่อสู้

' เขาจะกลายเป็นท่านเคานต์ที่เหนือชั้นกว่า '

ความสามารถ ความกล้าหาญ และความมุ่งมั่นของซีคนั้น สำหรับคริส นันท์ฺ ที่เป็นชายชาตินักรบ เขาไม่สามารถห้ามตัวเองให้ชื่มชมพรสวรรค์อันเหลือล้นของซีคได้ ยิ่งความโดดเด่นในการต่อสู้ที่ซีคแสดงออกมา และในตอนนี้คงมีหลายคนที่รู้สึกเหมือนกันกับที่เขารู้สึก

คริส นันท์ เริ่มเอนเอียงชื่นชมซีคมากขึ้น แต่ก็พยายามห้ามเอาไว้ ส่วนทางด้านเทรลที่เป็นพ่อบ้านของตระกูล เขาเข้าใจความสามารถของซีคลึกขึ้นอีกด้าน เพราะยังไงตัว คริส นันท์ เป็นทหารทั้งตัวและใจ

' ข้าชื่นชมความสามารถในการวางแผนของท่านซีค น่าทึ่งจริงๆ '

เทรล กำลังมองซีคด้วยสายตาชื่นชม ที่กดดันเกร็คกลับด้วยร่างกายที่สาหัสของตัวเอง

‘ ด้วยพรสวรรค์และไหวพริบ ถึงยังไงวันหนึ่งเขาจะค่อยๆสร้างจุดยืนที่เหนือกว่านายน้อยเกร็คในทุกด้านแน่นอนแต่มันจะนานเกินไป จะมีเหตุการณ์เหนือการควมคุมเกิดขึ้นมาก เพราะ ท่านเคานต์ นายน้อยเกร็ค ต้องสร้างความลำบากมากมายคอยกีดกันนายน้อยซีคทุกทาง '

‘ นายน้อยซีคเลือกใช้การประลองครั้งนี้แสดงศักยภาพของตัวเอง จะต้องมีคนมากมายสั่นคลอนความคิดแน่ ’

คริส นันท์ ที่ยืนอยู่ข้างๆเขาเป็นตัวอย่างที่ชัดเจนในเรื่องนี้ เหมือนเขาจะพยายามไม่แสดงท่าทีออกมาเพราะเกรงใจท่านเคานต์และนายหญิง แต่คริส นันท์ไม่สามารถซ่อนแววตาชื่นชมซีคได้ขณะมองดูการประลองอยู่

‘ ท่านซีคคงคิดไว้แล้วว่าในสถานการณ์แบบนี้ ท่านเคานต์ต้องโกรธจัดไม่มีทางเลือก ’

เทรลคิดว่า ถ้าซีคไม่ได้คาดการณ์เรื่องนี้ไว้ก็ไม่สามารถชักนำเหตุการณ์ให้เป็นประโยชน์กับตัวเองได้

‘ หรือไม่! ต่อให้ท่านซีคไม่ได้คำนวณไว้ ยิ่งหมายความว่าเขาปรับตัวและเปลี่ยนทิศทางของเหตุการณ์ได้ฉลาดสุดๆ ’

ไม่ว่าจะด้วยวิธีไหนก็แล้วแต่ มันบ่งบอกอยู่แล้วว่าระดับสติปัญญาของซีคโดนเด่นแค่ไหน เขาทำเรื่องพวกนี้ทั้งหมดได้ขณะที่รอบตัวเต็มไปด้วยศัตรู

' ถึงการประลองนี้ท่านซีคจะแพ้ แต่จะไม่มีใครมองว่าเขาแพ้จริง เขาเอาชนะอัจฉริยะรุ่นเยาว์อย่างไบเนอร์ได้แล้ว  ถึงจะได้รับบาดเจ็บสาหัสท่านซีคลุกขึ้นยืนอย่างมั่นคน ที่สำคัญการประลองนี้ก็ไม่เป็นทางการ '

ถ้าภาพลักษณ์ ทั้งซีคและเกร็คยังเหมือนเดิม ต่อให้การประลองครั้งนี้ไม่ใช่การตัดสินผู้นำคนต่อไปของสตีลวอลล์ แต่ฐานะทายาทคนโตของซีคจะโดนผลกระทบแรงที่สุด 

ในการประลองที่เกิดขึ้นในวันนี้ได้พลิกกลับความเชื่อของคนในสตีลวอลล์ไปแล้ว

‘ แล้วถ้าเกิดว่าท่านซีคผู้ชนะด้วยสภาพที่เสียเปรียบ ระลอกคลื่นครั้งใหญ่จะระเบิดขึ้นในสตีลวอลล์ ’

สำหรับสตีลวอลล์แล้ว การที่ซีคยังคงยืนหยัดต่อสู้ได้อย่างต่อเนื่องในสถานะตัวเองบาดเจ็บสาหัส มีน้ำหนักในใจทุกคนมาก

‘ การเคลื่อนไหวของท่านซีคครั้งนี้ลดเวลาไปได้เยอะพร้อมสร้างความเชื่อได้เปรียบ ’

‘ ตอนที่ได้ยินว่าเขาจะลงมือในตอนถูกเรียกพบ ข้าก็หลงคิดไปว่าเขาไม่ไหวแล้วที่อดกลั้นมานาน แต่เขาทำมันเพื่อระบายความโกรธและยังให้ตัวเขาเป็นฝ่ายถูกอีก ’

แม้ว่าจะมีหลายอย่างเกิดขึ้นในอนาคต แต่ตอนนี้เทรลเป็นคนหนึ่งที่เข้าข้างซีคแล้ว ตัวทหารอัศวิน และ เจ้าหน้าที่ทุนคนต่างมีความคิดเป็นของตัวเอง แต่ท่านเคานต์คือคนที่ได้รับแรงกดดันเรื่องนี้มากที่สุดคนหนึ่ง 

“...”

การแสดงที่เคร่งขรึมก่อนหน้านี้ดูเครียดมากขึ้นกว่าเดิม

“ …คุณค่ะ ”

ด้วยน้ำเสียงที่สั่นคลอน นายหญิงฟรอเรลมองเคานต์สตีลวอลล์ด้วยแววตาสั่นไหว

“ เกร็ค ของเราจะไม่แพ้ใช่ไหม... "

เคานต์สตีลวอลล์ไม่ตอบ เขายังคงดูการต่อสู้อย่างเงียบๆ

' ถ้าซีคชนะในตอนนี้...'

ในฐานะผู้นำของสตีลวอลล์ เขาต้องยินดีกับความเปลี่ยนแปลงพร้อมอาแขนต้อนรับซีคอย่างภูมิใจ แต่ตัวเขานั้นไม่ได้รูสึกแบบนี้เลย เมื่อคิดถึงเหตุการณ์หลังจากนี้เขาก็รู้สึกปวดหัว

* * *
 

แคล้งงง

อีกครั้งที่เกร็คป้องกันการโจมตีของซีคไว้ได้ ตามด้วยซีคใช้แรงนั้นรับมาไว้และเป็นแรงส่งเพื่อโจมตีใหม่

' เวร เจ็บเป็นบ้าเลย! '

แม้ซีค จะทำเหมือนว่าเขานั้นไม่เป็นไร แต่ร่างกายของเขาปั่นป่วนไปหมด ถึงเคยผ่านสมรภูมิการทดสสอบต่างๆ แต่เขาก็ยังถอนหายใจให้กับเรื่องนี้

' มันถึงเวลาที่จะต้องจบเรื่องนี้แล้ว '

ถ้านานไปกว่านี้ กลัวว่าร่างกายเขาจะขยับไม่ได้ก่อน แค่นี้ก็เวียนหัวแล้วที่ต้องเสียเลือดมากขนาดนี้

‘ แค่ถึงตอนนี้ เด็กเวรนั่นจะกลัวจนมากพอแล้ว มาเริ่มให้ของขวัญชิ้นสุดท้ายกันดีกว่า ’

เกร็ค เกิดผวาขึ้นจากรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของซีค

ปังงง!

ซีค รวมพลังของเขาเพื่อกระแทกลงพื้นอย่างแรง ถึงเลือดของเขาจะไหลออกตามบาดแผล

เกร็คที่ระแวดระวังอยู่ลดดาบลงเพื่อทิ้งน้ำหนักตัวเอนไปด้านขวาตั้งใจจะหลบการโจมตีของซีค 

แต่ไม่พ้นดาบของซีคกรีดโดนเข้าที่แขนของเกร็ค และยังไม่ได้หยุดแค่นั้น

' เดี๋ยว เดี๋ยวก่อน นี้มัน! '

หัวใจของเกร็คเริ่มจมดิ่ง เขามองออกอยู่แล้วว่าซีคตั้งใจจะทำอะไร

‘ ไอ้บ้าเอ๋ย เขาจะเริ่มต่อสู้ด้วยการเดิมพันชีวิตอีกแล้ว ’

กำลังเป็นอย่างที่เกร็คคิด ซีคเริ่มเหวี่ยงดาบใส่เกร็คโดยไม่สนอาการบาดเจ็บของตัวเองเลย

เชือดด!

“ อึกก! ”

เกร็ค ถอยหลังไปอีกสองสามก้าว รอยกรีดยาวสีแดงเลือดปรากฏบนหน้าอกของเขา ถึงมันจะไม่ใช่บาดแผลลึก แต่หัวใจของเกร็คเต้นแรงแทบจะหลุดออกมา

" ท่-ท่านพี่! ทำไมเราไม่แค่ประลองอย่างที่พี่น้องเขาทำกัน! ท่านว่าดีกว่าหรือไม่! "

โดยไม่สนว่าเกร็คจะรู้สึกยังไงซีคยังมีคงยิ้ม ดาบในมือตวัดฟัน ฟัน ฟันไปรอบตัวเกร็ค สร้างเป็นแรงกดดันที่มองไม่เห็นทำเอาเกร็คสูญเสียสมาธิเริ่มคุมดาบในมือไม่อยู่ 

ตอนนี้ภาพที่เกิดขึ้นในหัวของเกร็คคือซีคเป็นเหมือนมัจุราช พร้อมที่จะเอาชีวิตเขาบนดาบที่อาบชโลมไปด้วยเลือด ใบหน้าที่แฝงด้วยรอยยิ้มหวาน สำหรับเกร็คซีคได้กลายเป็นปีศาจไปแล้วโดยสมบูรณ์

แคล้งงง! 

ขณะที่ดาบของพวกเขาปะทะกัน ทำให้ใบหน้าของพวกเขาก็เข้าใกล้มากกันขึ้น 

“ โอ้น้องชาย น้องชายที่รักของข้า ทำไมเจ้าถึงทำหน้าอย่างนั้นละ ”

“ ม-มีอะไร สีหน้าข้าไม่เห็นจะสำคัญอะไร ”

เกร็ค พยายามฝืนตอบกลับด้วยท่าทางสบายๆ แต่ไม่ว่ายังไงความกลัวของเกร็คที่ซีคมองเห็น ก็เหมือนหมาที่พยายามเห่าแต่ไม่กล้ากัด 

“ หรือเจ้ากำลังกลัว กลัวพี่ชายแสนยอดเยี่ยมคนนี้ กำลังกลัวว่าถ้าเจ้าแพ้ต่อไปอะไรจะเกิดขึ้น ”

“...”

เกร็คไม่ตอบ และ ซีคก็ไม่สนใจ

" ฮาฮาๆ แกไม่ต้องกังวลขนาดนั้นหรอก คิดว่าพี่ชายคนนี้ของแกทำทั้งหมดลงไปเพื่อทำลายแกงั้นหรอ เปล่าเลยสิ่งที่แกกำลังเจออยู่ทั้งหมด อารมณ์โกรธ หวาดกลัว ความอิจฉา ก็เพื่อผลักดันให้แกก้าวหน้าขึ้นอีกขั้น "

แปลกที่ครั้งนี้ซีคไม่ได้ทำเป็นเล่นกับเกร็คอีก แต่ถึงยังไงท่านจอมมารอย่างซีค ทำไปโดยไม่มีเจตนาร้าย?

“ แต่ข้าบอกได้เลยถ้าแกผ่านอุปสรรคครั้งนี้ไปไม่ได้ ตัวแกก็จะพังทลายลง ”

ดวงตาที่เหมือนสัตว์ร้ายของซีค จ้องตรงไปในดวงตาของเกร็ค

“ ส่วนตัวแล้ว ข้าหวังอย่างมากที่จะได้เห็นเจ้าคนใหม่ จากส่วนลึกของหัวใจข้าคนนี้เลย! ”

คำกล่าวที่เฉียบคมของซีค เป็นเหมือนดาบเสียดแทงเข้าจิตใจของเกร็คอย่างรุนแรง ส่งผลการต่อสู้ทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ ผ้าพันแผลบนตัวซีคหลุดออกจากกันไปหมดแล้ว ส่วนบาดแผลบนตัวเกร็คมีเพิ่มขึ้นเรื่อยๆ

ถึงแม้เกร็ค จะได้รับการฝึกฝนมานาน แต่เขาจะเคยผ่านสนามรบจริงๆได้ยังไง ความภูมิใจค่อยๆถูกทำลายลงไม่ต้องคิดถึงเรื่องว่าจะชนะเลย 

ซีคพี่ชายต่างแม่ที่เขาเหยียดหยามมาตลอดตอนนี้เหมือนเป็นกำแพงที่เขารู้สึกว่าไม่มีวันจะข้ามไปได้ ยิ่งคิดเขาก็ยิ่งกลัว

“ท่า….!”

ในที่สุดเขาก็ยอมจำนน

“ข้ายอมแพ้! ข้ายอมแพ้ในการประลองครั้งนี้!”

นิ่งง!

การฟาดฟันดาบอันบ้าคลั่งของซีคหยุดลงทันที

ตุ๊บบ!

เหมือนแรงที่ขาของเกร็คหายไป เขาทรุดตัวลงกับพื้น ที่หยุดตรงหน้าเขาคือดาบสีเลือดของซีค หลักจากดึงดาบกลับคืน ซีคหันหน้ามองไปทางไทเนอร์

ในที่สุดไทเนอร์ก็ยกมือขึ้นพร้อมตะโกน " รู้ผลแล้ว! และผู้ชนะอันทรงเกียรติคือ! ท่าน ซีค สตีลวอลล์!! '

เสียงประกาศของไทเนอร์ เป็นเหมือนเสียงปืนใหญ่ที่ดังลั่นไปทั่วทั้งตระกูลสตีลวอลล์ ส่งสัญญานเหมือนกับว่าจะมีการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่กำลังเกิดขึ้น

.

.

.