บทที่ 439: ใช่ ๆ เจ้าเก่งที่สุด (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 6 พ.ย. 68)

ขันทีหนุ่มหน้าซีดไปทันทีหลังจากถูกซูหว่านดุ เขาจึงคุกเข่าลงกับพื้นและตะโกนว่า “พระสนมหว่าน ได้โปรดให้อภัยข้าน้อยด้วย!”

มู่ไป๋ไป่มองขันทีที่ไม่คุ้นหน้าคนนั้น เมื่อเห็นท่าทีของท่านแม่ เธอก็รู้ว่าตัวตนของชายผู้นี้จะต้องไม่ธรรมดา

เธอจึงเลิกคิ้วพูดอย่างใจเย็น “ข้าไม่ได้กลับวังหลวงมาตั้งนาน คนในวังไม่รู้เรื่องเลยหรือ? ดูเหมือนว่าข้าจะต้องไปถามอันกงกงแล้วว่าสั่งสอนพวกเจ้ามาอย่างไร”

อันกงกงเป็นขันทีใหญ่ในวัง ดังนั้นขันทีทั้งหมดในวังจึงอยู่ภายใต้การดูแลของเขา