บทที่ 297: อย่าไปที่นั่นอีก (เปิดให้อ่านฟรีวันที่ 17 มิ.ย. 68)

มู่ไป๋ไป่คิดว่าทันทีที่โอวหยางจวิ้นเปิดปาก ทั้ง 2 คนคงจะอึดอัดกันอยู่สักพัก แต่จู่ ๆ เขาก็ยิ้มแล้วพูดว่า “เจ้าไปเถอะ”

หญิงสาวมองชายตรงหน้าด้วยสายตาประหลาดใจราวกับว่ามันเป็นไปไม่ได้ที่เธอจะได้ยินคำพูดนี้จากปากเขา

“ทำไม แม่นางไม่อยากออกไปจากที่นี่แล้วหรือ?” โอวหยางจวิ้นเห็นท่าทางประหลาดใจของอีกฝ่ายจึงแสร้งถามออกไปเช่นนั้น

ทางด้านมู่ไป๋ไป่ไร้คำพูดจะตอบกลับ ในเมื่อคนผู้นี้อยากให้เธอออกไป ดังนั้นกลุ่มคนที่อยู่ด้านหลังก็ไม่มีใครกล้าเอ่ยปากขัดอะไร