ตอนที่ 46 อาบน้ำด้วยกันเถอะนะ

“ไม่เอาค่ะดอน”  เสียงหวานใสของหญิงสาวเปล่งออกมาจากริมฝีปากบางเพื่อเป็นการห้ามปรามมือปลาหมึกที่ไม่อยู่นิ่งเอาแต่เลื่อยไปมาตามร่างกายบอบบางของเธอ เป็นรอบที่เท่าไหร่ก็ไม่รู้ ตั้งแต่ที่เธอกลับมา ชายหนุ่มเอาแต่ตามติดตัวเธอเป็นเงาตามตัว เกาะหนึบไม่ยอมห่างไปไหนเลย แม้แต่บริษัทก็ไม่เข้า

 

“ขอหอมหน่อยสิครับ” 

 

“ไม่ได้ค่ะดอน” 

 

“ไม่ได้เจอกันตั้งนาน คิดถึงมากเลยรู้ไหม” 

 

“นานที่ไหนกัน สองอาทิตย์เอง”  หญิงสาวเอ่ยปากตอบกลับเขาไป สองสัปดาห์ที่ไม่ได้เจอกันจะว่าไป ก็นานอย่างที่เขาบอกจริงๆ พอเธอกลับมาเขาก็เอาแต่พร่ำบอกเธอว่าคิดถึง ทั้งกอดทั้งจูบอยู่ตลอดเวลา จนตอนนี้ริมฝีปากบางทั้งบนและล่างบวมเจ่อจนดูน่าเกลียดไปแล้ว

 

“สองอาทิตย์ก็เกือบเดือนเลยนะครับ ดอนคิดถึงแทบแย่ ” เขาพูดตอบโดยที่มือหนายังคงลุ่มล่ามไปมาบนเรือนกายของหญิงสาว

 

“แต่ไอร่าก็กลับมาแล้วนะคะ กลับมาตั้งสองวันแล้วด้วย” หญิงสาวพูดค่อนขอดใส่เขาไป คิดถึงยังไง เธอก็กลับมาถึงตั้งสองวันเต็มๆแล้ว เขาก็ยังไม่หายคิดถึงเธอเสียที

 

“ก็คนมันยังคิดถึงอยู่” 

 

“พอเลย คิดถึงแบบหวังผลสิไม่ว่า” หญิงสาวเอ่ยปากพูดเหน็บแนมเขาไป เธอรู้ทันความคิดของเขา เขาคงไม่ได้คิดถึงเธอเพียงอย่างเดียวแน่นอน สิ่งที่เขาคิดถึงนั้นกลับเป็นเรือนกายของเธอมากกว่า

 

“เปล่าครับ คิดถึงจริงๆ ” ชายหนุ่มปฏิเสธเสียงแข็ง เขาไม่ยอมรับคำกล่าวหาของเธอ เพราะเขาคิดถึงเธอจริงจริง คิดถึงจนใจแทบขาด ส่วนเรื่องหวังผลนั้นมีเพียงเล็กน้อยเท่านั้น เล็กน้อยจริงๆ

 

“เอาเถอะ วันนี้วันเกิดเพื่อนเราทั้งสองนะคะ” 

 

“อ้า ใช่เลย วันนี้วันเกิดไอ้เอสซะด้วย”

 

“วันนี้เอสเชิญพวกเราสองคนไปงานวันเกิดด้วยนะคะ” 

 

“อืม เราต้องเตรียมของขวัญวันเกิดไปให้มันด้วยแล้วแหละ” 

 

“เรื่องนั้นไม่ต้องเป็นห่วงไปหรอกค่ะ ไอร่าเตรียมเอาไว้เรียบรอยแล้ว” เธอเอ่ยตอบเขาไป เรื่องของขวัญวันเกิดนั้น เธอได้เตรียมเอาไว้แล้วเรียบร้อย เหลื่อแต่ส่งมอบให้เจ้าตัว

 

“ไปเตรียมตอนไหนครับ” ชายหนุ่มเอ่ยปากถามหญิงสาวขึ้นมาด้วยความสงสัย ว่าเธอนั้นไปเตรียมของขวัญวันเกิดให้เพื่อนของเขาและเธอตอนไหน ตั้งแต่เธอกลับมา วันทั้งวันเขาก็เอาแต่ตามติดตัวเธอแจ ยังไม่เห็นว่าเธอจะไปซื้อของหรือเตรียมของขวัญตอนไหนเลย

 

“ก็ไอร่าซื้อมาตอนไปทำงานไงคะ ไปอาบน้ำ เตรียมตัวเถอะค่ะ เราจะได้ออกไปถึงงานเร็วๆ ” 

 

“ครับ” 

 

จุ๊บ!  ก่อนที่เขาจะผละออกจากร่างกายบอบบางของญิงสาว ชายหนุ่มกลับก้มหน้าโน่มตัวลงไปประทับจูบที่ริมฝีปากบางของเธออย่างบางเบา แล้วผละออกเดินตรงขึ้นไปชั้นบนทันที 

 

เมื่อเห็นว่าเขาเดินทิ้งห่างออกไปแล้ว หญิงสาวจึงเดินไปหยิบของขวัญที่เธอซื้อเอาไว้ขึ้นมา เตรียมที่จะห่อให้สวยงาม แต่แล้วก็ต้องร้องเสียงหลง ด้วยความตกใจออกมา เมื่อถูกมือใหญ่ของใครบางคนจู่โจมมาจากด้านหลัง โอบกอดเธอเอาไว้แล้วจับพลิกตัวให้เธอหันหน้าไปเผชิญกับเขาโดยตรง

 

“อ่ะ! ดอน!” 

 

“ทำไมไม่ไปอาบน้ำคะ? ”  หญิงสาวเอ่ยปากถามเขาขึ้นด้วยความสงสัย ว่าทำไมเขาถึงเดินกลับมา ไม่ยอมไปอาบน้ำเสียที

 

“ไปอาบด้วยกันเถอะครับจะได้เร็วขึ้น” 

 

“ไม่เอาค่ะ ” เธอส่ายหน้าปฏิเสธ

 

“ทำไมล่ะครับ” ชายหนุ่มเอ่ยปากถามขึ้น เขาอยากรู้เหตุผลที่เธอปฏิเสธไม่ยอมไปอาบน้ำกับเขา

 

“ไอร่า ต้องห่อของขวัญก่อนค่ะ” 

 

“เรื่องนั้น ค่อยห่อก็ได้นี่ ไปอาบน้ำกันก่อน”

 

“ไม่ได้ค่ะ” เธอยังคงปฏิเสธเขาเสียงแข็ง จะยังไงก็จะไม่ยอมไปอาบน้ำพร้อมกันกับเขา

 

“อ๊ะ!”  หญิงสาวร้องออกมาด้วยความตกใจ เมื่ออยู่ๆร่างกายของตนก็ถูกยกลอยขึ้นเหนือพื้น

 

เมื่อการเว้าวอนออดอ้อนไม่ได้ผล ชายหนุ่มจึงต้องใช้วิธีนี้ เขาอุ้มเธอขึ้นแนบอก แล้วพาเดินตรงขึ้นไปยังชั้นสองทันที เขาพาเธอเขาไปยังห้องน้ำ แล้ววางเธอลงบนอ่างอาบน้ำที่มีน้ำอยู่เต็มอ่าง เมื่อเขาวางเธอลงไป จึงทำให้ทั่วทั้งร่างของหญิงสาวเปียกโชกไปจนหมด

 

 

“ดอน! เปียกหมดแล้ว” 

 

“ครับ ชุดเปียกหมดแล้ว รีบถอดเสื้อผ้าออกเถอะครับ เดี่ยวไม่สบาย” เขาตอบเธอออกมาพร้อมรอยยิ้มกรุ้มกริ่ม ก่อนจะจัดแจงถอดเสื้อผ้าของตนเองทิ้งไป

 

เหมือนว่าเธอชักช้าไม่ยอมถอดชุดที่เปียกออก หลังจากที่เขาจัดการกับตนเองจนเปลือยเปล่าแล้ว เขาก็พุ่งตัวเข้าไปช่วยถอดเสื้อผ้าเนื้อบางที่แนบติดลำตัวของหญิงสาวออกไปทันที จนในตอนนี้  ทั้งเธอและเขาต่างพากันยืนเนื้อตัวเปลือยเปล่า ไร้สิ่งปิดกันใดๆต่อหน้าของกันและกัน

 

“ดะ…ดอน” หญิงสาวเอ่ยเรียกชื่อของเขาด้วยน้ำเสียงสั่นเครือและหวาดหวั่น เมื่อเห็นความใหญ่โตของเขาที่ตั้งพะหงาดขึ้นแล้วชี้ไปมาทางเธออย่างท้าทาย หญิงสาวจับจ้องไปยังกึ่งกลางหว่างขาของเขาอย่างไม่วางตา เรียวลิ้นเล็กแลบออกมาเลียริมฝีปากบางอยากคนหิวกระหาย เธอไม่ได้ลิ้มชิมรสชาติของเจ้าแท่งร้อนลำใหญ่นี้มาเกือบเดือนแล้ว หลังจากกลับมาได้สองวันก็ยังไม่ได้ลิ้มชิมรสมันเลยสักที วันนี้จึงเป็นโอกาสที่ดีที่จะได้ดื่ม่ำกับความอร่อยที่อยู่ตรงหน้า

 

เมื่อเห็นท่าทางและแววตาของหญิงสาว ที่มีต่อความเป็นชายอันแข็งขืนของเขา มุมปากก็ยกยิ้มขึ้นอย่างพึงพอใจทันที ไม่เสียแรงที่เขายอมวกกลับไปอุ้มเธอเข้ามาอาบน้ำเป็นเพื่อนด้วย

 

“ดอนคะ เหมือนว่า แท่งเอ็นของดอนมันกำลังชี้หน้าไอร่าอยู่นะคะ” หญิงสาวพูดเสียงแผ่ว นิ้วมือชี้ไปยังสิ่งที่กำลังชี้โด่ชี้เด่มาทางเธอ พร้อมกับลอบกลืนน้ำลายลงคอ

 

“งั้นหรอครับ ถ้าอย่างนั้นไอร่าช่วยสั่งสอน ให้มันรู้หน่อยสิครับว่าอย่าไปชี้หน้าใครแบบนี้อีก ทำให้มันสงบลงหน่อยสิครับ” ชายหนุ่มตอบเธอกลับมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า เขาอยากให้เธอทำมันให้สงบโดยเร็ว เพราะเริ่มรู้สึกปวดหนึบจนทรมานเสียแล้ว

 

 

“ได้สิคะ แต่ไอร่ากลัวว่าเราจะไปกันสายนะคะ”  หญิงสาวตอบรับออกมาอย่างตื่นเต้น แววตาสั่นไหวไปมาอย่างคนเจอเรื่องสนุก ยากจะรีบกระโจนเข้าไปครอบครองความเป็นชายของเขาด้วยปากทันที แต่เพราะในใจยังเป็นห่วงและกระวนกระวายเรื่องงานวันเกิดของเอส

 

“ไม่เป็นไรครับ นิดหน่อยเอง ไอ้เอสก็คงไม่ว่าอะไร อีกอย่าง ดอนอยากเอาไอร่าใจจะขาดแล้วตอนนี้”  ชายหนุ่มเอ่ยปากพูดตอบด้วยน้ำเสียงทุ่มต่ำและแหบแห้งยิ่งกว่าเก่า เรื่องการไปร่วมงานเลี้ยงสายนั้นไม่ใช่เรื่องใหญ่ เรื่องไม่ได้ทำรักกับเธอนั้น คือเรื่องใหญ่กว่า หากว่าเขาและเธอไปร่วมงานสาย เขามั่นใจว่าเพื่อนสนิทอย่างเอสก็คงไม่ว่าอะไรพวกเขาทั้งสองคนอย่างแน่นอน