บทที่ 277 (NC) พื้นที่ปลอดภัย

ส่วนตัวเขาที่ได้แต่ทำตาโตด้วยความแปลกใจ ที่ไม่รู้ว่าเขานั้นรู้สึกแปลกใจเรื่องอะไร จะเป็นเรื่องที่จู่ ๆ ฉันบอกรักเขาออกไป หรือแปลกใจที่ฉันนั้นตื่นมาตั้งแต่ตอนไหน แต่ทว่า...ความแปลกใจที่ฉายออกมานั้นกลับวาดอยู่บนใบหน้าคมเข้มได้เพียงไม่นาน ก่อนที่ใบหน้าหล่อเหลานั้นจะเปลี่ยนเป็นอ่อนโยนและมองฉันด้วยแววตาที่เต็มเปี่ยมได้ด้วยความรัก จากนั้นเขาก็ค่อย ๆ เปิดปากรับลิ้นอุ่นที่ฉันตั้งใจส่งไปบอกรักเขา...ด้วยความนุ่มนวลและหอมหวาน