บทที่ 489: เจ้าบอกว่าพวกมันไม่มีอาหารเหลือแล้วไม่ใช่หรือ?
บทที่ 489: เจ้าบอกว่าพวกมันไม่มีอาหารเหลือแล้วไม่ใช่หรือ?
ขณะนี้ใบหน้าของอูหลิวบิดเบี้ยวและมืดมนยิ่งกว่าถ่านก้อนหนึ่ง
“ถ้าอยากไปนักเจ้าก็ไปเองสิ ข้าเดินทางเหนื่อยมาทั้งวัน ฝ่าเท้าข้าพังจะแย่อยู่แล้ว ข้าจะนอนพัก!”
หลางเมี่ยพูดจบแล้วก็นอนไขว่ห้างลงบนพื้นหญ้าข้างหลางซัวด้วยท่าทางที่ดูเหมือนอันธพาล
ทางด้านชายสูงวัยระงับความโกรธของตัวเองพลางมองไปที่หัวหน้าเผ่าหมาป่า
ถึงแม้ว่าเขาจะโดนอีกฝ่ายกวนประสาท เขาก็ต้องข่มอารมณ์ไว้ ตอนนี้เหลือแค่ให้หลางซัวพยักหน้าตอบรับเท่านั้น
🪙 ต้องใช้ 3 points ในการเปิด กรุณาเข้าสู่ระบบเพื่อซื้อ
ข้อควรทราบ เนื่องจากผู้ดูแลหลักของเว็บไซต์เป็นคนตาบอด หากพบการแสดงผลที่ผิดเพี้ยนและสร้างความไม่สะดวกต่อการใช้งาน โปรดแจ้งทีมงานได้ในทุกช่องทาง
เราอยากให้สมาชิกทุกท่านอยู่กันอย่างครอบครัวที่อบอุ่น ให้สังคมภายในเว็บ เป็นสังคมที่ดี ดังนั้น สมาชิกทุกท่านโปรดเคารพในสิทธิของตนเองและผู้อื่น
ผลงานที่ถูกเผยแพร่บนเว็บ ให้ถือว่าลิขสิทธิ์เป็นของผู้เผยแพร่เอง ห้ามมิให้บุคคลอื่นนำไปเผยแพร่ ก็อปปี้ หรือนำไปดัดแปลง โดยไม่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของผลงานโดยเด็ดขาด หากมีการฝ่าฝืน แล้วถูกดำเนินคดีจากเจ้าของผลงาน ทางเว็บมิขอเกี่ยวข้อง เพราะได้แจ้งเตือนเอาไว้อย่างชัดเจนแล้ว
หากพบบทความที่มีเนื้อหาไปในทางใส่ร้ายผู้อื่น หรือทำให้ผู้อื่นเสียหาย แจ้งเข้ามาได้ตามช่องทาง Email keangun2018@gmail.com ได้ตลอด 24 ชั่วโมง ทางทีมงาน จะทำการตรวจสอบ และหากเป็นจริง จะนำผลงานดังกล่าวออกจากเว็บไซต์ ไม่เกิน 1 วัน
Copyright © 2018-2024 keangun. All Right Reserved.
