ใครคนหนึ่ง : ตอนที่ 14 สายไหม

•14•

โรงพยาบาล L

หมอปารมี

วันนี้มีเคสที่น่าสนใจมากๆ เลยครับสำหรับผม เมื่อมีหมอฝึกหัดเข้ามาตามให้ผมไปดูเด็กหญิงคนหนึ่ง พอผมไปถึงก็เห็นพวกพยาบาลจับเด็กคนนั้นหมัดกับเตียง คล้ายว่าเด็กคนนั้นอาละวาดไม่ยอมหยุด ข้างๆ กันมีผู้หญิงอีกคนยืนร้องไห้ราวกับจะขาดใจ

ผมรีบตรงดิ่งเข้าไปและขอชาร์ตเพื่อตรวจสอบข้อมูลทันที ประวัติบ่งบอกว่าเด็กน้อยเป็นคนไข้ที่นี่และรักษากับหมอดาว แต่ตอนนี้หมอดาวแต่งงานและย้ายไปอยู่ที่ต่างประเทศแล้วสิ คนที่เข้าอกเข้าใจคนไข้จึงไม่มี และผมได้ยินว่าไม่มีหมอคนไหนอยากรับเคสเด็กพิเศษแบบนี้

"ถ้าหมออยากรับเคสต่อจากพี่หมอดาวก็ได้นะคะ"

หมอแอนบอกผมพร้อมกับส่ายศีรษะไปมาเล็กน้อยก่อนที่เธอจะหยิบผ้าเช็ดหน้าขึ้นมาซับเหงื่อที่เปียกชื้น หมอแอนมาถึงก่อนผมและเป็นคนรับเคสวันนี้ ผมไม่ตอบเธอแต่พยักหน้ารับ ก่อนจะยืนมองเด็กน้อยที่ตอนนี้มีอาการค่อยๆ สงบลง

"สวัสดีครับคุณแม่น้องสายไหมใช่มั้ยครับ"

ผมเดินเข้าไปหาผู้หญิงที่นั่งอยู่ข้างๆ เตียงของเด็กคนนั้น เธอมองหน้าผมเล็กน้อยและรีบยกมือไหว้

"สวัสดีค่ะคุณหมอ ใช่ค่ะดิฉันเป็นแม่ของแกเอง"

"หมอจะรับเคสต่อจากหมอดาวนะครับ น้องจะต้องดีขึ้นแน่นอนคุณแม่ไม่ต้องกังวลนะครับ"

ผมบอกเธอด้วยน้ำเสียงสุภาพ เพียงแค่นั้นก็ทำให้เธอยิ้มกว้างและน้ำตาคลอเลย ผมได้แต่จับมือปลอบเธอให้เธอคล้ายกังวลไม่ต้องคิดมากอะไร เพราะอาการของสายไหมไม่ได้แย่ น้องยังรับรู้ สนทนารู้เรื่องและพูดคุยได้

ผมขอตัวเดินออกมาก่อนจะเข้าไปผอ.ของโรงพยาบาลเพื่อขอคำแนะนำเพิ่มเติม เพราะว่าผมเป็นหมอที่จบมาได้ไม่ได้ ยังขาดคุณสมบัติบางอย่าง หรือข้อมูลบางอย่างอาจจะยังไม่แน่นพอ

ก๊อก...ก๊อก...

"เชิญครับ"

เสียงผอ.ตอบรับจากด้านใน ผมไม่รอช้ารีบเปิดประตูเข้ามาไปด้านในทันที อ้าวหมอเกล้าไม่อยู่คนเดียวแต่ยังมีหมอหนึ่งอยู่ด้วยสีหน้าเคร่งเครียดเชียวหรือผมจะขอตัวและมาช่วงเวลาอื่นดี

"ไงมึงทำงานเป็นไงบ้าง เจอเคสอะไรหนักๆ บ้างมั้ย"

"ก็ไม่หนักนะพี่ ผมเอาอยู่ แต่ตอนนี้ผมมีเคสที่รับต่อจากหมอดาวอยากได้คำแนะนำครับ"

ผมบอกจุดประสงค์หลัก หมอเกล้าและหมอหนึ่งมองหน้ากันเล็กน้อยก่อนที่หมอหนึ่งจะพูดออกมา

"เคสน้องสายไหมใช่มั้ย"

ผมพยักหน้ารับ หมอเกล้าจึงพูดต่อ

"สายไหมเป็นเด็กที่มีความสามารถพิเศษนะ IQ สูงกว่าเด็กทั่วไปๆ แต่เป็นเด็กที่มีความบกพร่องทางพฤติกรรมและอารมณ์ควบคุมไม่ค่อยได้ เป็นประเภทอารมณ์รุนแรงเพราะเกิดจากเอ่อ..."

ถึงตอนนี้หมอเกล้าก็หยุดไม่พูดต่อสีหน้ามีความลำบากใจอย่างเห็นได้ชัด

"น้องถูกข่มขืนมาโดยลูกของนายจ้างอ่ะ แต่เขาก็รับผิดชอบนะ น้องไปเรียนได้ เหมือนคนปกติทั่วไปนั่นแหละ สิ่งที่แม่ของน้องอยากให้หายหรือกลับมาเป็นเหมือนเดิมก็คือเรื่องอารมณ์"

"เลว!!! ระยำ!!! มันทำกับน้องแบบนี้ได้ยังไง"

ผมสบถถ้อยคำที่รุนแรงออกมาพร้อมกับอาการหัวร้อนแบบสุดๆ อยากจะเห็นหน้าไอ้นี่จริงๆว่ามันเป็นใครทำไมมันถึงทำสิ่งที่ชั่วร้ายได้ขนาดนี้

"ไอ้ปาใจเย็น ครอบครัวนั่นเขาก็จะรับผิดชอบปกตินั่นแหละ ทั้งค่ารักษาพยาบาล เรื่องการเป็นอยู่ หรือแม้กระทั่งการเรียนการสอนบ้านนั่นเขาก็รับผิดชอบทั้งหมด"

"แต่พี่ทำแบบนี้มันไม่ต่างจากอะไรที่ปกปิดความผิดของตัวเองนะ พวกพี่เป็นหมอนะ ทำไมไม่แจ้งความ"

"แม่เขายอมความน่ะ"

"ปากูกับเมียเป็นหมอก็จริง แต่ถ้าครอบครัวเขาคุยกันแล้ว เขายอมความกันได้ เราเป็นคนนอกก็ไม่ยุ่งไม่ได้ มึงเข้าใจหรือเปล่า ทำงานของมึงให้เต็มที่ และอย่าไปยุ่งกับครอบครัวของเขานะ กูเตือนมึงเพราะเห็นมึงเป็นน้องเข้าใจหรือเปล่า"

ผมฟังหมอเกล้าพูดจบก็เปิดประตูออกมาทันที แสดงว่าครอบครัวนี่ต้องมีอิทธิพลมากแน่ๆ ไม่อย่างนั้นพี่เกล้าคงไม่เป็นแบบนี้ พี่เกล้าที่ผมเคยรู้จักซื่อตรงต่อการทำงานมาก และปณิธานของเขาก็คือการทำงานอย่างตรงไปตรงมา แต่ผมจะทำอะไร ขนาดเจ้าของโรงพยาบาลยังทำอะไรไม่ได้เลย

ผมไม่รู้ว่าตัวเองมาโผล่ข้างเตียงของน้องสายไหมตอนไหน แต่ที่รู้ๆ ตอนนี้สายไหมตื่นแล้ว และมองผมตาแป๋วเลย แม่ของเธอก็ไม่อยู่ สงสัยจะลงไป 7-11 ผมเลยลากเก้ามานั่งข้างๆ เตียง ก่อนรักษาเราก็ต้องพูดกับคนไข้ เพื่อทำความรู้จักกันก่อน อีกอย่างพี่หมอก็บอกว่าเธอพูดจารู้เรื่อง

"ใครเหรอ"

เสียงเล็กๆ นั่นถามผม พร้อมกับพลิกตัวนอนตะแคงหันหน้ามาทางผม เธอเป็นเด็กที่มีตากลมโต ผิวสีซีด ใบหน้ารูปไข่ จมูกนิด ปากนิด ดูเป็นคนสุภาพดี ถ้าไม่ติดเรื่องสีผิว เธอยิ้มน้อยๆ ให้ผมพร้อมยืนมือออกมาจับที่หน้าของผม

"ไม่เศร้าสิ สายไหมอยู่ตรงนี้"

เธอบอกผม ผมก็พึ่งรู้ตัวเองเหมือนกันว่าเผลอทำหน้าเศร้าจนต้องให้เด็กมาปลอบ

"เจ็บมั้ยน้องสายไหม"

ผมถามเธอกลับ เธอส่ายหน้าไปมาก่อนจะยิ้มออกมากว้างๆ และยิ้มของเธอชั่งสดใส ผมอยากรักษาเธอให้หาย เธอจะได้กลับไปใช้ชีวิตที่เป็นปกติอีกครั้ง โดยที่ไม่หวาดกลัวในสิ่งที่เคยเกิดขึ้น

"หนูจะหายใช่มั้ยพี่หมอ หนูเหนื่อยแล้ว"

"หายครับพี่สัญญา"

ผมบอกแค่นั้นก่อนที่ประตูห้องของเธอจะเปิดขึ้นพร้อมกับชายหญิงวัยรุ่นคู่หนึ่ง

-----------------------------------------

ไม่ต้องเดาให้ยากเลยว่าใครมากันแน่

มาเป็นกำลังใจให้สายไหมกันนะคะทุกคน