บทที่ 213: แอบเข้าไปในสำนัก

โม่เยว่ที่อยู่ข้างหลังเฟิ่งมู่ชิงพอรู้ว่าตัวนางจะไม่ได้ติดตามผู้เป็นนายไปที่เทือกเขาจิ่วซี นางจึงก้มศีรษะลงเพื่อปกปิดความผิดหวังที่ฉายผ่านดวงตาของตัวเอง

ดูเหมือนว่าหลังจากนี้นางคงไม่มีประโยชน์สำหรับพระชายาอีกต่อไปแล้ว…

เมื่อเฟิ่งมู่ชิงสัมผัสได้ถึงความหดหู่ของลูกน้องคนสนิท นางก็รีบหันกลับไปพูดปลอบโยนอีกฝ่ายว่า “โม่เยว่ ข้าอยากให้เจ้าช่วยเตรียมสุราและอาหารเลิศรสไว้รอให้ข้าและจิ๋วจิ่วกลับไป พวกข้าคิดถึงและอยากจะกินอาหารฝีมือของเจ้าอีก แล้วพวกข้าจะรีบกลับมาภายในอีกไม่กี่วัน”